گزارش صعود به قله «قند کله»

گزارش برنامه “کله قندی” ماسوله / بهمن ۱۴۰۰

پس از این‌که هوای نامساعد و بارش برف سنگین، یکی دو هفته‌ای برنامه صعود به قله «قند کله» و یا به قول بومی‌های کهنسال منطقه “ورگون گورا یا جایگاه گرگ‌ها ” را به تعویق انداخته بود، سرانجام در دومین جمعه بهمن ماه با تعدادی از اعضا و همنوردان گروه برای صعود به قله فوق در یک صبح سرد زمستانی حوالی ساعت ۷ وارد ماسوله در منتهی‌الیه غرب استان شدیم.

طبق معمول در کنار پله‌ها و سرویس بهداشتی روبروی پاسگاه شهرک، جمعیتی از کوهنوردان حضور داشتند که می‌خواستند به یکی از مناطق و احیانن قله‌های اطراف ماسوله صعود نمایند. گروه ما با پشت سر گذاشتن پله‌های زیر قبرستان عمومی‌، کوه‌پیمایی خود را شروع نمود و پس از ۵ دقیقه قبل از پل فلزی برای شنیدن حرف‌های سرپرست، مسئول فنی و همچنین اجرای حرکات نرمشی قبل از صعود توقفی یک ربعی داشت.

روی زمین و همچنین بر روی شاخه های درختان، برف تازه‌ای نشسته بود که حکایت از بارش آن تا ساعاتی قبل داشت که این بر زیبایی‌های مسیر می‌افزود. بیست دقیقه‌ای پس از شروع حرکت در کنار سنگ یادبود زنده یاد “مبرهن” به توصیه سرپرست برنامه آقا جواد، توقفی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه‌ای برای خوردن صبحانه نمودیم.

وجود حجم نسبتن بالای برف در طول مسیر که لایه نازکی از برف تازه بر روی خود داشت، حکایت از بارش زیاد آن در هفته قبل می نمود. با احتیاط مسیرهای جنگلی و زیبا را پشت سر نهادیم و ساعت ۹:۱۵ دقیقه به کنار چشمه ییلاق للندیز با قهوه خانه معروفش رسیدیم. جمعیت زیادی از افراد علاقه‌مند به طبیعت و کوهنوردی در اطراف و داخل قهوه خانه بودند.

تیم ما با نظم خوبی به مسیر خود در جهت جنوبی ادامه داد و ساعت ۱۰:۴۵ دقیقه به اولین کلبه ناحیه تی‌تی‌بارگاه رسید. با پشت سر گذاشتن ناحیه جنگلی، کوهستان چهره‌ای دیگر از خود به نمایش گذاشت. وزش باد شدید با افزایش سرمای هوا همراه شد و این موضوع موجب گردید تا برای ادامه راه از لباس‌های مناسب‌تر و البته بیش‌تری استفاده شود. هر از چندگاهی کوهنوردانی چه به صورت فردی و یا چند نفره از قله به سمت پایین در حرکت بودند .

ساعت ۱۱:۳۰ و در میانه یال طولانی و پرشیب “تی تی بارگاه” به‌دلیل پیچ‌خوردگی مچ پای عقب‌دار گروه آقا عارف، با تصمیم سرپرست برنامه آقا جواد، دو نفری به سمت پایین حرکت کردند و برای ادامه راه مسئولیت سرپرستی به مسئول فنی صعود و عقب داری نیز به آقا روزبه سپرده شد.

در ادامه مسیر، به خصوص پس از رسیدن به خط الراس شرقی – غربی “کله قندی / دندونه” هم بر شدت وزش باد افزوده شد و هم در جای جای مختلف، برف اندک موجود بر روی زمین تبدیل به یخ شده بود. با احتیاط و با حمایت از یکدیگر آخرین شیب‌های منتهی به قله را که تابلوی آن از دور نمایان بود، پشت سر گذاشتیم و در ساعت ۱۳ بر فراز قله ۲۴۸۰ متری “ورگون گورا / جایگاه گرگ‌ها” یا ” کله قندی” قرار گرفتیم.

چشم‌انداز وسیعی از کوه‌های اطراف ماسوله درمیان باد و بوران نمایان بود و در این میان تیم ما فرصت اندکی برای خواندن سرود قله و عکس دسته جمعی با پرده را داشت.

در بازگشت، با دقت از شیب قله پایین آمدیم و در کنار چند تخته سنگ با توقفی ۱۰ دقیقه‌ای به اصطلاح ناهار لقمه ای خود را خوردیم. در میانه‌های راه با تماسی که با آقا جواد گرفتیم، متوجه شدیم پای آقا عارف درکنار بخاری قهوه خانه للندیز بهتر شده است. با پایین آمدن از تی‌تی بارگاه و منطقه جنگلی پایین آن ساعت ۱۵:۳۰ به دو دوست خود در للندیز رسیدیم و با هم راه ماسوله را در پیش گرفتیم. بعد از بیست دقیقه به دلیل وجود راه پاکوب های متعدد در برف و البته گرم صحبت بودن راهنما با دیگران، خود وی متوجه اشتباهش در انتخاب مسیر گردید که در نتیجه با مشورت سرپرست برنامه و نگاه به «gps» با قدری “تراورس” به سمت غرب وارد مسیر اصلی شدیم.

حوالی ساعت ۱۷:۱۵ دقیقه در کنار سنگ یادبود زنده یاد مبرهن، به ابتکار کمیته فرهنگی دو برنامه کوتاه برگزار شد و سپس در حالی که هنوز از روشنایی روز اندکی باقیمانده بود، وارد ماسوله در یک غروب زمستانی سرد شدیم.

” کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت”