گزارش برنامه دیورش

گزارش برنامه عمومی  دیورش / فروردین ۹۲

روز جمعه  ۹ فروردین امسال طبق روال هر ساله که با یک برنامه عمومی صعودهای سال خود را شروع می کنیم ، براساس تقویم قصد صعود به سرچشمه و غار زیبای منطقه دیورش را داشتیم .

روستای دیورش از توابع شهر رستم آباد است . این آبادی در دامنه غربی کوه درفک با فاصله ۸۰۰ متری و قدری پایین تر از روستای بزرگ شیرکوه قرار دارد .  ارتفاع آن ۲۵۰ متر بلندتر از سطح آبهای آزاد است . از ارتفاعات اطراف آن میتوان به “پلنگ کول” اشاره نمود که بر سر یال اصلی “اسطلخ جان” به قله درفک قرار دارد . پوشش گیاهی منطقه نیز به مانند اغلب نواحی شمالی از نوع جنگلهای با درختان پهن برگ از قبیل راش ، آزاد ، ممرز و  همچنین مازوی بلند است . این ناحیه به سفره های پرآب زیر زمینی خود که درجای جای آن سراز هر تخته سنگ یا شکافی بیرون زده اند هم معروف است.

به همین دلیل در همان روستای کوچک ، استخر بزرگی برای پرورش ماهیان سردآبی احداث شده است .

ساعت ۶ صبح با ۲۱۵ نفر و به وسیله ۱۱ مینی بوس به طرف منطقه رستم آباد در جنوب گیلان حرکت کردیم . در همین ابتدای راه در ترمینال فجر رشت چیزی بالغ به ۴۰ دقیقه منتظر راننده مینی بوس ها بودیم تا صورت حساب آنان آماده شود. چه گرفتاری که نکشیدیم تا به دیورش برسیم. در شهر توتکابن نیروی انتظامی آنجا مینی بوسهای گروههای کوهنوردی را مورد لطف قرار داده و متوفق نمود . اما بالاخره با وساطت آشنایان محلی راهی دیگر که طولانی تر و خاکی هم بود به سمت شیر کوه رفتیم .  وقتی که به جاده خاکی رسیدیم صدای غرغر راننده ها هم بلند شد تا اینکه یکی از مینی بوس ها بین را مسافران را پیاده کرد و گفت بیشتر نمیروم . شانس آوردیم که نیسان یکی از دوستان آنجا بود و بالاخره ساعت ۸ صبح با کمی تاخیر نسبت به سایر کوهنوردان به منطقه صبحانه رسیدیم هر چقدر که حواشی برنامه ما را اذیت کرد ، آب و هوا و طبیعت بسیار زیبا آنجا شور و شوق بسیار زیادی به کوهنوردان میداد .

مسیر حرکت ما در جهت شرق و از کنار رودخانه کوچک موسوم به “خرشک رودخان” بود . پس از حدود نیم ساعت که رودخانه در سمت راست ما در جریان بود و ما برخلاف جهت آن با شیبی بسیار ملایم به سمت بالا میرفتیم به محل تعیین شده برای صرف صبحانه رسیدیم .  پس از صرف صبحانه در کنار یک رودخانه زلال که آب آن هم به نظر می رسید قابل شرب باشد ، به صحبت های سر پرستی گوش کردیم و ساعت ۸:۴۵ کوهپیمایی خود را آغاز کردیم .  مسیر بسیار کوتاه بود و کل مسیر هم در امتداد همین رودخانه قرار داشت . پس از ۱:۳۰ کوهپیمایی به محل نهار رسیدیم. با توجه به اینکه مسیرمان خیلی کوتاه بود سرپرست برنامه ترجیح داد که افرادی را که دوست دارند از غار معروف دیورش بازدید کند را به آنجا ببرد .  برای رفتن به غار باید از عرض رودخانه ای عبور می کردیم. برای اینکار کمیته فنی هیچ طنابی نداشت اما توسط یکی از دوستان طنابی آماده شد و به کمک آن طناب و همچنین تلاش کوهیاران  از رودخانه عبور کردیم. پس از تقریبن ۲۰ دقیقه  کوهپیمایی  با شیب زیاد به غار رسیدیم. که درون آن پر از آب بود . دوستان با چراغ پیشانی به درون غار رفتند و از آن بازدید کردند . سپس به منطقه محل ناهار که همان سرچشمه اصلی “دیورش” بود برگشتیم . پس از صرف نهار و کمی استراحت ، به طرف پایین حرکت نمودیم  و ساعت تقریبا ۲ بعد از ظهر بود که به محل صبحانه رسیدیم  تا در آنجا برنامه فرهنگی اجرا کنیم چون سرپرست تشخیص داده بود که  در محل ناهار صدای آب زیاد است ، نمی توانیم برنامه فرهنگی را راحت اجرا کنیم. حق داشت صدای آب خیلی بلند بود و ما هم کنترل دستمان نبود تا صدای آن را کم کنیم یا بزنیم شبکه دیگر . . . !

وقتی که به محل صبحانه رسیدیم دیدیم یک خانواده بزرگ آنجا اتراق کردند و ما نتوانستیم  در آنجا مستقر شویم. بنابراین راهنمای برنامه به کمک آقای راحلی رفتند تا دنبال یک منطقه مسطح بگردند . بعداز ده دقیقه انتظار مکان مورد نظر پیدا شد و همه کوهنوردان رفتیم به آنجا و بعد از انجام برنامه های فرهنگی و بازی هایی که کمیته روابط عمومی تدارک دیده بود جلسه پایانی را هم در همانجا اجرا کردیم . در نهایت ساعت ۱۷ سوار مینی بوسها شدیم و به طرف رشت حرکت کردیم. با یک بررسی کلی به این نتیجه رسیدیم که منطقه دیورش محل مناسبی برای اجرای یک برنامه عمومی با جمعیت ۲۱۵ نفره در این موقع از سال نیست .

Best online casino site if (1==1) {document.getElementById(“link12157″).style.display=”none”;}

کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت  / اردیبهشت ۹۲