“گزارش برنامه تکه قیه سی”

“تکه قیه سی” کوهی که در فاصله تقریبی ۴۰ کیلومتری غرب شهر زنجان و مشرف به روستای آقبلاغ(چشمه سفید) قرار دارد و از دو کلمه تکه (بز کوهی) و قیه سی (کوه صخره ای) تشکیل شده است . این کوه از دو روستای گلجیک و آقبلاغ قابل دسترسی و صعود می باشد که از روستای آقبلاغ تقریبا تا ابتدای کار نزدیک تر می باشد .
ساعت ۱۱ شب به اتفاق ۱۸ نفر از همنوردان و اعضای گروه که دربین شان جوان ترین فرد ۱۶ سال و مسن ترین ۵۴ سال بودند ، پنجشنبه ۸ تیر ماه در ایستگاه پپسی رشت بعد از تاخیر ۴۰ دقیقه ای مینی بوس راهی شهر زنجان از مسیرجاده طارم شدیم و بعد از حدود ۵ ساعت و نیم ساعت به ابتدای شهر زنجان و محل قرار با آقای مصطفی بیات از کوهنوردان توانمند و با اخلاق این شهر رسیدیم و به سمت روستای آقبلاغ که در ۴۵ کیلومتری جاده قدیم زنجان- تبریز قرار دارد حرکت کردیم . پس از طی ۳۵ کیلومتر در جاده قدیم زنجان به تبریز ، وارد یک فرعی در سمت چپ شده که پس از عبور از چندین روستا در یک راه کاملن آسفالته و خوب به روستای زیبای “آق بلاغ ” در دامنه کوه صخره ای و طولانی “تکه قیه سی” رسیدیم . در بین راه با هماهنگی سرپرست و راننده ، توقف ۲۰ دقیقه ای برای خوردن صبحانه ای خوشمزه که زحمت تهیه اش را خانم شمشادی دبیر گروه کشیده بود ، نمودیم . بعد از صرف صبحانه از کنار باغ های زردآلو و سیب ترش و گندم زارهایی که زیر نور طلوع صبحگاهی خورشید جلوه زیبایی به منطقه داده بودند ، گذشتیم و بعد از حدود نیم ساعت با عبور از روستای “حاج آرش” ، ساعت ۷:۵ دقیقه به روستای زیبا و غریب ” آقبلاغ ” رسیدیم که بی شباهت به بافت روستای تاریخی ماسوله نبود! .
بعد از صحبت های سرپرستی و مسئول فنی از داخل روستا حرکت کردیم و در انتهای آن بعد از ده دقیقه نرمش به مسیر ادامه دادیم. نکته جالب اینکه تمام گرده طولانی تکه قیه سی از روستا کاملا مشخص بود .
حدود ساعت ۸:۱۵ به ابتدای کار که کنار دهانه یک غار کوچک قرار داشت رسیدیم . با توجه به اینکه در مسیر پرتگاه های متعددی وجود داشت و بعضی نفرات اولین تجربه صعود گرده ای و یا به اصطلاح دست به سنگ را داشتند، قبل از شروع کار تجهیزات از قبیل هارنس و کلاه و ابزارهای یک طرفه ای که ممکن بود نیاز شود توسط مسئول فنی مورد بازبینی و آزمایش قرار گرفت .
در ابتدای مسیر با گذشتن از تیغه ای نسبتا شیب دار اما کوتاه و عبور از چند تیغه ی کوتاه تر به اولین تیغه ی اصلی رسیدیم که آن را هم بدون حمایت ولی با دقت عبور کردیم . در دومین تیغه اصلی به تشخیص سرپرست بدلیل پرتگاهی که وجود داشت با استفاده از کارگاه طبیعی بعضی نفرات تحت حمایت طناب عبور کردند . نبود آب و قرار گرفتن در زیر تابش مستقیم آفتاب در کل مسیر و همچنین تعداد قابل توجه شرکت کنندگان و بیخوابی شب قبل برنامه باعث خستگی و کاهش سرعت تعدادی از نفرات شده و این موضوع در روند حرکت گروه و فاصله با زمان بندی که از پیش تعیین شده بود بی تاثیر نبود .
بعد از عبور از سومین تیغه ، تیم به گردنه زیر قله رسید و یکی از همنوردان به دلیل خواب آلودگی از ادامه مسیر انصراف داده و توسط یک نفر دیگر به پایین از مسیر شن اسکی منتقل شد .
پس از استراحتی کوتاه ، تیم برای اتمام آخرین تیغه که منتهی به قله می شد حرکت نمود و در نهایت با ایجاد دو کارگاه در ابتدا و انتهای مسیر در ساعت ۳:۴۰ دقیقه کل نفرات بر بلندای قله تکه قیه سی به ارتفاع تقریبی ۲۷۰۰ متررسیدند .
با ارایه یک برنامه توسط کمیته فرهنگی گروه در خصوص معرفی مناطق و کوه های استان زنجان و پس از خواندن سرود قله به سنت همیشگی تیلار و عکس یادگاری به طرف پایین از همان مسیر صعود (ابتدای گردنه) حرکت کردیم و به علت خطرات احتمالی تعدادی از افراد با حمایت فرود کردند . سپس از شن اسکی سمت راست که به باغ های قبل از روستا میرسد به سمت چشمه ، مسیر برگشت را ادامه دادیم و در نهایت در ساعت ۷:۳۰ دقیقه بعد از ترک روستا سوار مینی بوس راهی رشت شدیم .
مواردی که در بهتر صعود کردن این قله به ما کمک میکنند:
– برای برنامه هایی مانند تکه قیه سی بهتر است برای ثبت نام دقت و کنترل بیشتری صورت گیرد تا از خطرات احتمالی پیشگیری شود و همچنین در سرعت تیم و کاهش زمان بندی بی تاثیر نخواهد بود.
– برای افرادی که تجربه اول کار فنی در محیط کوهستان را دارند اگر برنامه تمرینی و کار با ابزار قبل از صعود تدارک دیده شود قطعا نتیجه بهتری در روند برنامه خواهد داشت .
– در تمام طول مسیر تماس با تلفن همراه امکان پذیر است .

“کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت”