باشگاه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت «محمود هاشمی»، «رضا بهادرانی» و «ایرج معانی» سه کوه‌نورد خوب کشورمان دیشب ساعت ۲۲:۱۰ عازم پاکستان شدند تا برنامه‌ی «تلاش صعود زمستانی به قله نانگاپاربات» را رسماً آغاز کنند … به همین بهانه گزیده‌ای از آنچه در گفت‌وگوی هفته‌ی پیش در شبکه تلویزیونی ورزش با این عزیزان داشتیم را باردیگر بازخوانی می‌کنیم:
– صعودها و تلاش های «رضا بهادرانی» ۳۶ ساله اهل«کرمانشاه»: بر روی ۵ قله هشت هزار متری + یک قله هفت هزار متری
– صعودها و تلاش‌های «محمود هاشمی» ۲۹ ساله اهل«تهران»: بر روی ۶ قله هشت هزار متری + ۲ قله هفت هزارمتری
– صعودها و تلاش های «ایرج معانی» ۲۹ ساله اهل«اردبیل»: بر روی ۶ قله هشت هزار متری + ۲ قله هفت هزار متری
– از سال ۹۰ که با هم در تیم صعود به گاشربروم بودیم، قرار گذاشتیم که یک قله را در زمستان صعود کنیم … و تصمیم گرفتیم روی «نانگاپاربات» که مشهور به «کوه قاتل» است تلاش کنیم … در حال حاضر از بین ۱۴ قله‌ی بالای هشت هزار متر دنیا؛ دوقله در «زمستان» هنوز صعود نشده است، قله «کی دو» و قله «نانگاپاربات»!
– این یک کار جدید است، یک تجربه تازه و یک ماجراجویی واقعی!
– کم و بیش سه سال است که در تدارک هستیم، به خصوص در اندیشه تامین هزینه‌های این برنامه و جذب اسپانسر …
– به صورت عینی و حضوری تجربه صعود زمستانی در هیمالیا را نداشته‌ایم، اما خیلی هم غریبه نیسیتم! … کسب اطلاعات کرده‌ایم از کسانی که صعود زمستانی هیمالیا داشته‌اند … فیلم دیده‌ایم و …
– از هفت ماه پیش برنامه‌های تمرینی داشته‌ایم و همچنین در اردوهای کوهنوردی مختلف شرکت کرده‌ایم … به هر حال همان فضا را تجربه نکرده‌ایم اما تمام تلاشمان این بوده که از بضاعت طبیعت ایران برای تطبیق شرایط بهره ببریم.
– اگر از نظر تامین اعتبار مالی دستمان باز بود، برایمان بهتر بود که یک برنامه شناسایی منطقه را در تابستان و تجربه ای هم در زمستان داشته باشیم … مثل همان فرآیندی که در برخی صعودهای زمستانی در ایران انجام می‌دهیم … اما شرایط برایمان فراهم نبود و نشد!
– تجریه‌های صعود به هیمالیا و هشت هزاری‌ها را در بهار، تابستان و حتی پائیز داریم … و لذا فضای هیمالیا برایمان غریبه نیست، اگرچه مسیر و قله جدید است …
– با «عظیم قیچی ساز» مشورت کرده‌ایم و با «سیمن مورو» و «دنیس اوربکو» – که تجربه چند باره تلاش زمستانی روی این قله را دارند – مکاتبه و مشورت داشتیم و اطلاعات زیادی از آنها گرفتیم.
– روی جبهه «دیامیر»، مسیر «کین شوفر» تلاش خواهیم کرد … به موازات و هماهنگ با یک تیم خارجی … یکی از اعضای این تیم یک کوه‌نورد اسپانیایی معروف است که با ما برای همراهی تماس گرفت …
– اگر دغدغه‌های مالی نداشتیم و زودتر عزیمت می‌کردیم بهتر بود … هم‌اکنون تیم‌های مختلفی از جمله روس‌ها در منطقه حضور دارند.
– ویزای ما دو ماهه است … ولی سعی خواهیم کرد زمان کمتری صرف کنیم.
– تدابیر امنیتی دولت پاکستان به جهت حفاظت از کوه‌نوردان خارجی پس از اتفاقات تروریستی دو سال پیش بسیار زیاد است … تعدادی گارد امنیتی ما را همراهی می‌کنند و این البته هزینه بیشتری را برای کسب مجوز مربوطه به ما تحمیل کرده است.
– هیمالیانوردی نوع خاصی از زندگی‌ست … هیمالیانوردان برای مردن گام به این صعودها نمی‌گذارند … آنها بارها با خطر مواجه می‌شوند و در عین حال بارها برای زنده بودن تلاش می‌کنند و در نهایت قدر «زندگی» را بیشتر می‌دانند.
– هدفی ترسیم شده است … برنامه‌ریزی کرده‌ایم، تمرین کرده‌ایم … و تمام سعی خود را به کار می‌بریم و تلاش می‌کنیم تا موفق شویم… قطعا پیروزی شیرینی است … اما در این مسیر اولویت و اصل بر «سلامتی» است!
– از اینکه نتوانیم صعود کنیم و بازگردیم، نگران نیستیم که بگویند «شکست» خوردیم … مهم کسب تجربه‌‌ی یک تیم ایرانی برای صعود زمستانی در هیمالیا، بهره‌بردن از این تجربه و انتقال اندوخته‌های آن است.
– برای موفقیت «مبارزه» می‌کنیم … اما نه با کوهستان و طبیعت … با نفس راحت طلب و یأس …
– از همه کسانی که ما را به هر نحوی حمایت و همراهی کردند سپاسگزاریم … آنها هم که پشتیبانی نکردند حتماً صلاح دانسته‌اند! … هیچ گله‌ای نیست! … به هر حال شرایط رشته ما شرایط خاصی‌ست که تبلیغاتش مثل سایر رشته‌ها نیست، پخش مستقیم تلویزیونی ندارد و … و لذا شاید توقع اسپانسرها را برآورده نکند!
– با نام «ایران» و ایرانیان در این صعود قدم گذاشته‌ایم … و به اندازه هشتاد میلیون ایرانی در کنار خودمان جای خالی داریم که هر ایرانی با هر تفکر و سلیقه‌ای اگر دوست دارد، می‌تواند ما را همراهی کند …
با آرزوی موفقیت برای این عزیزان
منبع: وبلاگ کوه نوشت
