این جمله ای ارزشمند از یکی از اخلاق گرا ترین کوهنوردان تاریخ است. صحبت از پیوتر پوستلینگ است . بی شک لغت جوانمرد بهترین صفت برای این بزرگ کوهنورد لهستانی می باشد .او در k2 ، برودپیک و اناپورنا فداکاری اش نسبت به هم نوردان و دیگر کوهنوردان اثبات کرد . در سال ۱۹۹۶ وی جان یک کوه نورد ایتالیایی را در کوهK2 نجات داد. وی کوه نورد مصدوم ایتالیایی را که بر روی طناب های ثابت مانده بود با کمک رسیچ پاولفسکی به کمپ اصلی بازگرداند. او پس از امداد رسانی به سمت قله برگشت و پس از صعود و در هنگام ورود به کشورش جایزه صعود جوانمردانه را از کمیته ملی المپیک لهستان دریافت کرد هر چند او معتقد بود رفتار انسانی نیازی به جایزه و تشویق ندارد .پوستلینگ پس از فتح ۱۲ قله هشت هزاری در صعودبه اناپورنا نیز به خاطربرف کوری شرپای همراهش به سمت کمپ به پایین برگشت و از صعودی که تکمیل کننده البوم هشت هزاری هایش بود خودداری کرد .این حرکت نهایت فداکاری و جوانمردی پیوتر را به گوش کوهنوردان جهان رساند . پیوتر بعدا در مورد این کارش اینچنین گفت : ” ما می توانستیم وی را تنها گذاشته و قله را صعود کنیم اما پس از آن هیچگاه نمی توانستیم از شرم خود را در آینه نگاه کنیم . پیوتر سال بعد با صعود برودپیک به کار خود در هیمالیا پایان داد ولی حکایت جوانمردی های او اعتلابخش راه تمام کوهنوردان جهان خواهد بود.
(منبع: از صفحه همنورد Abbas Asari )