“مجسمه یاد بود تنسینگ و هیلاری ، اولین فاتحان اورست “
هیچکس به درستی نمی داند روز تولد تنسینگ نورگی چه روزی است! یکی از دو مردی که برای نخستین بار بر فراز بام دنیا ایستاد. تنها می دانیم یکصد سال قبل متولد شده.آن روزها مردم راهی برای ثبت سال تولد نمی دانستند. مادرش بعدها گفته بود او در اواخر سال خرگوش متولد شده، آن سال، سال ۱۹۱۴ بوده. اینها را تاشی تنسینگ نوه کوهنورد افسانه ای تنسینگ نورگی می گوید.تاشی لبخند می زند و می گوید: “تنسینگ دوست داشت روز تولدش ۲۹ ماه می باشد! روزی که برای نخستین بار انسان بر فراز اورست ایستاد”.خانواده تنسینگ در تدارک سفر به سولوخومبو برای پرده برداری از مجسمه تنسینگ و هیلاری در محل دهکده نامچه بازار پایتخت شرپاها و در زیر سایه ساقاراماتا می باشند.
تاشی نویسنده کتاب تنسینگ و شرپاها می گوید: “تنسینگ در روستای کوچک مویه Moyey در تبت متولد شد و نامش ر “نامیال وانگدی” Namgyal Wangdi نهادند ولی رئیس لاماهای معبد دیانبوچه در دامنه کوه ساقاراماتا نام تنسینگ نورگی را بر او نهاد. و بدین شکل با دعای او کودکی که اغلب بیمار بود شفا یافت. تا سن هشت سالگی که تنسینگ و خانواده اش از طریق گردنه “نانگ پالا” به سولوخمبو مهاجرت کردند تنها ۶ تن از ۱۴ برادر و خواهر تنسینگ زنده ماندند!
اگرچه تنسینگ سالهای پایانی عمرخود را در دارجیلینگ به سر برد، اما همچنان سولوخمبو را خانه اصلی خود میدانست. او یکبار گفت: “کوهها خانه من هستند، اما هیچ انسانی نمی تواند خانه خود را بر فراز قله ها بنا نماید”.
در ۱۵ سالگی تنسینگ و همسر جوانش داوا پوتی Dawa Phuti سولوخمبو را برای یافتن کار در دارجلینگ ترک نمود، سفری که یکماه به طول انجامید. این امر همزمان بود با تدارک سفر اریک شیپتون کاشف بریتانیایی که قصد داشت سفری اکتشافی را در رخ شمالی بام دنیا تدارک ببیند و تنسینگ راه ورود به اوج را از همان نقطه آغاز نمود. او شش بار پیش از صعودش به بام دنیا در هیئتهای مختلف راهی این کوه افسانه ای اورست شد.
آپا شرپا رکورد دار فتح اورست با ۲۱ صعود می گوید: “تنسینگ الگو و الهام بخش صعودهای من بود. او نخستین شرپایی بود که مردم ما و کشورمان نپال را به دنیا معرفی نمود و من دوست دارم دنباله روی او باشم”.
تمبا شری جوانترین فاتح اورست که در سال ۲۰۰۱ موفق به صعود بام دنیا شد نیز می گوید: “در مدرسه آموختیم پله سلطان فوتبال است و تنسینگ نورگی ببر برفها“. تمبا که در صعود به اورست انگشتان دست خود را بر اثر سرمازدگی از دست داد ادامه می دهد: “سرود مدرسه ما که با ساز و غرور می خواندیمش از صعود شرپا تنسینگ به بام دنیا نشاط گرفته بود”.
و دولت نپال هر سال در روز ۲۹ می یعنی سالروز نخستین فتح بام دنیا اورست به افتخار تنسینگ نورگی و ادموند هیلاری مراسمی را برگزار می کند.
تاشی معتقد است پدربزرگش تنسینگ بدلیل بی توجهی دولت سلطنتی، نپال را ترک نمود و بدلیل پشتیبانی هندیها عازم دارجلینگ شد و این همان سرنوشت آپا شرپا و دیگر شرپاهای افتخار آفرین نپالی است که هرکدام به نحوی کشورشان را ترک نموده اند!
تاشی در مورد پدر بزرگش ادامه می دهد: “هرکسی با پدربزرگم روبرو میشد به راستی تحت تاثیر قرار می گرفت. او مردی بسیار بانشاط بود و هیچگاه خصلت جاه طلبی نداشت. حتی به عنوان یک باربر همواره مرتب لباس بر تن می کرد. البته جذابیت ذاتی او می توانست در انتخابش توسط اریک شیپتون موثر بوده باشد”.
ادموندهیلاری همراه تنسینگ در فتح بام دنیا در مورد او می گوید: “او همواره آماده اولین شدن بود”.
سرانجام وی در سن ۷۲ سالگی و در ۹ می سال ۱۹۸۶ در شهر دارجلینگ هند درگذشت. طبق اظهار پزشک قانونی کلکته، تنسینگ سالها از ناراحتی شدید ریوی رنج می برد.
(منبع : وبلاگ کوه قاف)