بررسی جلسه ی پایانی برنامه ی درفک

صعود به درفک از جبهه شمالی صعود بسیار زیبایی بود و دست آوردهای فراوانی برای گروه داشت. به عنوان اولین برنامه دو روزه سال جدید، پیش برنامه مناسبی بود جهت صعودهای آینده هم از لحاظ آماده سازی نفرات و هم هیات مسئولین در برنامه ریزی صعود ها، به طبع بررسی دقیق برنامه راهگشای برنامه ریزی بهتر برنامه های بعدی خواهد بود. در وهله اول حرکت از رشت با تاخیر محسوسی صورت گرفت  که به دلیل دیر حاضر شدن همنوردان به خصوص بعضی از عوامل اجرایی برنامه بر سر ایستگاه بود . این مساله در صعودهایی که ماشین سواری طولانی دارد می تواند تاثیرات منفی بر روند صعود بگذارد . از لحاظ فنی صعود تاثیرات بسیار مثبتی بر گروه داشت  از جمله آماده سازی جسمانی و ذهنی شرکت کنندگان برای صعودهای پر فشار و طولانی ٬ گام برداری در شیب های طولانی٬ بر پایی کمپ  ٬ تجربه شبانگاهی بارش باران و برگشت از مسیری متفاوت همگی از نکات مثبت این صعود از لحاظ فنی بود با این وصف معتقدیم که می توانستیم استفاده بهتری از برنامه داشته باشیم . حضورمداوم آقای یعقوبی جلوتر از گروه با فاصله ۲۰۰ متری به عنوان راهنما یکی از ضعف های ما بود. با توجه به خوب بودن هوا و مشخص بودن راه می بایست از حضور آقای یعقوبی در کنار گروه بهره مند می شدیم نه در فاصله ای ۱۰۰ تا ۲۰۰ متری ، متاسفانه به اتکا حضور ایشان سایر دوستان در ثبت و ضبط مسیر به طور دقیق- به گونه ای که بتوانند در آینده به تنهایی و بدون ابزارهای کمکی گروه را در این مسیر هدایت کنند- دقت لازم را به خرج ندادند و این فرگیری مسیر اتفاق نیفتاد . علاوه بر این با توجه به موجود بودن نقاط ثبت شده جی پی اس در برنامه های گذشته این برنامه می توانست تمرین مناسبی برای دوستانی باشد که در حال فراگیری کار با جی پی اس هستند که متاسفانه این هم انجام نشد و جی پی اس بی دلیل دست دوستی مسلط بر آن بلا استفاده باقی ماند . جلودار برنامه دو روز بسیار موفق را طی کرد و نشان داد که درک درستی از مقوله گام برداری و تنظیم سرعت گروه دارد. عقبدار گروه هم همانگونه که از ایشان انتظار می رفت با استفاده از سالها تجربه کمک فراوانی به گروه نمود. در این میان نقش سرپرست به وضوح مشخص بود . افشین سلیمانی سرپرستی فعال٬ با هوش ٬ با حوصله و دقیق بود . باید قبول نمود که سرپرست در یک برنامه تصمیم گیرنده تام و تمام است حتی اگر تصمیمش بر خلاف برنامه ریزی قبلی هیات مسئولین باشد در این برنامه کمی مراجعه اعضا هیات مسئولین بالاخص دبیر به سرپرست مشهود بود. از دیگر نکات فنی برنامه کوله چینی نامناسب بعضی از دوستان جوان بود که همراه با گام برداری نامناسب فشار زیادی بر آنها وارد نمود. همچنین حمل نامناسب و غیر اصولی یک تخته چادر که می بایست از طرف سرپرست یا مسئول فنی تاکید و اعمال نظر صریح تر صورت می گرفت.اما بارزترین نکته منفی گروه در این صعود عدم رعایت یک صف مشخص بود. خارج از گروه حرکت کردن متاسفانه برای بعضی دوستان نسبتاً با تجربه عرف گردیده است، این مساله به هیچ عنوان پسندیده و صحیح نیست.جهت شب مانی در منطقه اشتنیف ،سرپرست دشتی کنار چشمه بالا را انتخاب نمود به دلیل دوری از کلبه ها٬ تا با توجه به پیش بینی باران شب، تجربه آن میسر گردد. با احترام به نظر سرپرست برنامه ٬ معتقدیم با شب مانی در کنار کلبه ها بدون استفاده از آنها و بر پایی چادر های خودمان علاوه بر تجربه باران شبانگاهی، شب را در کنار دوستانمان از گروه کاوه سپری می کردیم که این اتفاق بسیار بهتر بود.در زمینه تدارکات باید اذعان کنیم که صعود به نوعی مدیون تلاش بی وفقه احمد آقا بود. با توجه به کتری کوچک گروه- که اصلا مناسب این برنامه نبود- احمد آقا در واقع زمان های استراحت خود را پای آتش برای درست کردن چای به اندازه نفرات صرف نمود . شام شب ،هم کم بود و هم خشک، می توانستیم با در نظر گرفتن مخلفات خوردنش را آسانتر و دلپذیر تر کنیم. برنامه های فرهنگی گروه مناسب بود و به خصوص شرکت دوستان در بحث درفک بسیار ارزشمند واقع شد تنها زمان انتخاب شده برای برنامه بسیار نامناسب بود . اگر برنامه پیش از شام اجرا می گشت دوستان با انرژی و نشاط بیشتری در مباحث شرکت می کردند. در روز دوم تیمی که به دیدن غار رفت بود هر چند که توانست به موقع خود را به گروه برساند اما داخل غار رفتن مسئول آن تیم و یک کوهنورد دیگر با تمام تاکیدات سرپرست مبنی بر عدم این کار سوال برانگیز بود. در مجموع همانطور که در ابتدا نوشتیم صعود درفک برنامه ای شیرین و دلپذیر بوده و حضور کوهنوردان از سایر گروه ها و شهرهای ایران بر جذابیت این برنامه افزوده بود.