صبح روز پنجشنبه ۲۳ بهمن۹۳ سر ساعت ۵ صبح طبق معمول همیشگی مان در پپسی گرد هم آمدیم تا این بار در یک برنامه ۲روزه فنی و جاندار زمستانه شرکت کنیم. این بار هدفمان قله کهار در ارتفاعات استان البرز بود که با توجه به فصلی که در آن حضور داشتیم و ارتفاع بالای ۴۰۰۰ آن این قله محک جدی برای کوهنوردان گروهمان محسوب می شد. با تعداد ۷ نفر که البته همه خود را با تجهیزات یک صعود زمستانه آماده کرده بودند ساعت ۵:۳۰ صبح رشت را به سمت کرج ترک کردیم.
با توجه به تاخیراتی که بعلت توقف ماشینمان بخاطر پنچر شدن یکی از چرخها ودر ادامه توقفی که در پاسگاه پلیس راه داشتیم، بالاخره خود را در ساعت ۱۲ به روستای کلوان یعنی مبدا صعودمان رساندیم. ارتفاع این روستا چیزی حدود ۲۱۰۰ متر از سطح دریا بود (کلوان در زبان محلی به معنای بلندی است). پس از پوشیدن البسه مناسب و آماده کردن تجهیزات خود و شنیدن صحبت های سر پرستی و انجام چند حرکت نرمشی و کششی ساعت ۱ حرکت خود را از روستا به سمت جانپناه کهار که هدف روز اولمان بود آغاز کردیم. لازم به ذکر است که قبل از حرکت در روستا تگرگ شدیدی شروع به باریدن کرده بود. در ابتدای مسیر با توجه به بارندگی که از روزهای گذشته در منطقه داشتیم زمین بسیار لغزنده و نا مساعد شده بود.
هر چه جلوتر میرفتیم و ارتفاع بیشتری می گرفتیم به منطقه پوشیده از برف نزدیک تر می شدیم. بعد از گذشت ۲ ساعت اول از حرکتمان که به ابتدای یال منتهی به چانپناه رسیدیم باد نسبتا شدیدی شروع به وزیدن کرد و بارش ریز دانه های برف در کنارش چاشنی کار بود. هر چه پیش میرفتیم به سرعت باد افزوده می شد این موجب کند شدن حرکت طبیعی گروه شد. کوهستان غیر قابل پیش بینی بودنش را به خوبی بهمان متذکر شد. در یک هوای ابری و تقریبا طوفانی بلاخره موفق شدیم در ساعت ۵:۴۰ خود را به جانپناه کهار که در ارتفاع ۳۲۰۰ قرار داشت برسانیم. جانپناهی کوچک ولی مساعد برای شب مانی برای حدود ۱۰ نفر با کف پوشی از یونولیت و گونی که کوهنوردان کرج به تازگی آن را ترمیم نموده بودند. با ورود به جانپناه تمام اعضای تیم کم و بیش دچار لرز شدیم که با اضافه نمودن پوشاک و نوشیدن چای و شام گرم برطرف شد. با انجام استراحت و تجدید قوا با دستور سر پرست ساعت ۶ صبح روز جمعه ۲۴ بهمن خود را آماده کرده و پس از خوردن صبحانه ساعت ۷٫۳۰ جانپناه را بسوی قله ترک کردیم. این بار یک هوای صاف و آفتابی که ما را به صعود قله امیدوارتر می کرد. در اوایل حرکت خود باد نسبتا شدیدی شروع به وزیدنکرد که با توجه به هوای آفتابی که داشتیم انتظار می رفت در ادامه از شدتش کاسته شود. یکی از همنوردان بعلت عدم داشتن دستکش مناسب حاضر به ادامه دادن مسیر نشد و بسرعت به جانپناه بازگشت تا تیم با ۶ نفر به صعود ادامه دهد. گروه با نظم خاصی و سر قدمی کاملا نرمال به سوی قله پیشروی می کرد. پس از چیزی حدود ۳ ساعت و ۳۰ دقیقه کوهپیمایی در ساعت ۱۰:۳۰ بر فراز قله کهار بودیم.gps ارتفاع قله را چیزی حدود ۴۰۵۰ نشان میداد. شدت باد بر روی قله چند برابر شده بود و از جلوه های بصری آن میتوان به قلل علم کوه،آزاد کوه و دماوند با شکوه اشاره کرد که بخوبی رخ نمایی می کردن. پس از خواندن سرود قله و گرفتن چند عکس یادگاری به دستور سرپرست به سرعت بسمت جانپناه حرکت کردیم و با سرعت قابل قبولی در ساعت ۱۲:۱۵ به جانپناه رساندیم و پس از استراحتی تقریبا ۱.۵ساعته و خوردن نهار جانپناه را بسوی روستا ترک کردیم و ساعت ۳:۴۰ به روستا و ماشینمان رسیدیم تا صعود موفقی را پشت سر گذاشته باشیم.
گزارش کامل تر به همراه فایل جی پی اس به زودی در سایت درج می شود.
کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت