” کالاهو و خاطراتش “

(دور نمای منطقه تخت سلیمان و علم کوه از فراز کالاهو – خرداد ۱۳۸۰)

            کالاهو عنوان قله ایست که جمعه و شنبه آینده  برای دومین بار در تاریخ گروه قصد صعود به آن را داریم . وقتی از کنار دومین گوسفند سرای “بریر” در آن سوی رودخانه خروشان “سرداب رود” بگذریم  و سپس از طریق پلی کوچک  در محل دوراهی موسوم به “سرچال”  و “کلجاران ” قرار گیریم ، آنگاه باید در جهت شمال غربی در کف دره ای زیبا در کنار جویباری با آب زلال   و در جهت مخالف جریانش عبور کرد که اصطلاحن به آن رودخانه کلجاران می گویند . مسیر تا دو و شاید سه  ساعتی ابتدای حرکت آنچنان شیبی ندارد و فقط باید با توجه به فصل صعود با گرمای کف دره قدری کنار آمد.  آنگاه به منطقه ای موسوم به دو آب می رسیم که حکایت از به هم پیوستن دو جریان آب یا جویبار دارد .  یکی از یخچال  قله های رستم نیشت  و سیاه گوک شمالی  و دیگری از قله های کلجاران و کالاهو . از اینجا به بعد شرایط صعود تغییر نموده و با قرار رفتن روی یالی فرعی در جهت شمال و گاهی شمال غربی ادامه حرکت می دهیم . شاید فقدان آب برروی گردنه مرتفع کلجاران در انتخاب مکان شب مانی ما موثر بوده  و در نزدیکترین موقعیت به برف های موجود تا گردنه که مکانی بر پایی چادرها باشد ، شبی به یاد ماندنی را با ستارگان پر نورش در منطقه علم کوه تجربه نماییم . همه کار ما در روز دوم برای صعود ،  رسیدن به گردنه کلجاران که شاید از محل شب مانی ما ۳ ساعتی به درازا بکشد و گردش ۹۰ درجه ای به راست برای رسیدن به قله کالاهو ست  که آن نیز دو ساعتی طول خواهد کشید . از گردنه تا قله اصلی را باید از کنار و یا از روی سه قله “نقار نقار” ، “مگس نقار”  و “کلجاران”  گذشت تا به کوه زیبای “کالاهو به ارتفاع ۴۴۱۲ متر رسید.

           “کالاهو”  در بلندترین نقطه محل تلاقی دو یال یا خط الراس شمال شرقی منطقه علم کوه قرار دارد . یکی از این دو یالها که موسوم به سایدیم است و از ناحیه “ونداربن ” و گوسفند سرای نام آشنای  “بریر” آغاز می شود و با قرار گرفتن قله های  “کاچ بره”  و  “سایدیم”  در نقطه اندکی بیش از ۴۰۰۰ متری خود به قله زیبای “کرماکوه ” متصل می گردد  و آنگاه با  عبور از قله های سنگی ” گرده کوه”  ، پیت غار” و “سیولت”  به کوه مرتفع  “کالاهو ” می رسد .  یال یا خط الرالس مهم تر دوم که  بلندترین گردنه مالروی کشور موسوم به “کلجاران” را در خود جای داده است ، شاید در شمار اصلی نرین  یالهای  منطقه علم کوه محسوب گردد . چرا که بسیاری از کوههای بنام منطقه از فراز آن نظاره گر دره های ژرف خود هستند . کلجاران ، “نقار نقار”  “مگس نقار” ، “رستم نیشت” ، سیاه گوک شمالی و جنوبی ” ،  “دندان اژدها”  ، “تخت سلیمان ”  ، “شانه کوه” ، “گرده آلمانها” و آنگاه بلندترین کوه منطقه  یعنی “علم کوه” با ارتفاع ۴۸۵۰ متر در خط عبوری این خط الراس طولانی   و مرتفع قرار دارند .  شاید قله کالاهو یکی از محدود نقاطی در منطقه علم کوه باشد که از فراز آن بیشترین قله ها ، سوزنی ها و یال های کل نواحی اطراف  دیده می شوند .  عکس ضمیمه این مطلب  که توسط گروه در صعود خرداد ماه سال ۱۳۸۰ گرفته شده است خود گواهی یست بر ادعای فوق . صعودی که از آن یادگارهای فراوانی با خود به همراه داریم . از شیرینی حضور در کنار زنده یاد “علی یزدان پرست ” گرفته تا شوخ طبعی های بی پایان  همنوردان  سیروس حیاتی  و وحید مومنی و البته زحمات فراوان همنورد عزیزمان آقای محمود شفیعی در تدارکات آن صعود و هزار خاطره شیرین دیگر . . .   .

“باقی بقایتان”
مسعود سلیم پور – تیر ۹۳