طبیعت امانتی است در دستان ما

       و

ما باید آن را برای نسلهای بعد از خود حفظ کنیم

مهمترین ویژگی اکوسیستم کوهستان وجود ارتباط پیچیده و گره خورده بین تمام عوامل تشکیل دهنده آن میباشد. این تاثیرپذیری عوامل از همدیگر بقدری زیاد است که کوچکترین تغییر در وضعیت یکی از عوامل آن ، بر سایرین اثر گذاشته و کل سیستم را تحت تاثیر قرار داده و اکوسیستم را بهم میزند. ولی آنچه که باید بدانیم این است که دخل و تصرف ناآگانه در هر یک از آنها و بهم زدن هر یک از این اکوسیستمها باعث بهم ریختن سیر طبیعی کره زمین شده . به زندگی تعداد بیشماری از میکرو اگانیزم های موجود و میلیونها جاندار قابل رویت و همچنین به زندگی خود انسانها لطمات جبران ناپذیری خواهد زد. در این بحثی به وجود می آید که آیا با این حساب از منابع طبیعی استفاده بشود یا نه؟ و اگر قرار باشد استفاده بشود باید چگونه باشد؟
بلی هیچ شکی نیست که بشر از منابع طبیعی که برای او آفریده شده میتواند استفاده کند ، ولی بنفع همگان و طوری استفاده کند که بتواند ضمن بهر برداری از آن منابع در زمان حال ، برای استفاده در آینده نیز امکان داشته باشد.
آیا میدانید ؟
–   ۱۰% از مردم جهان در مناطق کوهستانی زندگی میکنند.
–   ۵۰ % از مردم جهان از نظر آبی به آبخیزهای کوهستان چشم دوخته اند.
–   ۳۵ % از مردم جهان از نظر جنبه های گوناگون (مانند : غله ، معدن ، چوب و کاغذ و…) به کوهها وابسته اند.
–   ۶۰% سطح زمین را کوهستان تشکیل میدهد.
–   کوهها آخرین پناگاه حیات وحش محسوب میشوند.
–   کوهها تغییرات زیادی در آب و هوا به وجود میآورند.
–   محل رویش گیاهان داروئی کم یاب و با ارزش هستند

عوامل تخریب محیط کوهستان:
– آلوده کردن محیط کوهستان
– از بین بردن پوشش گیاهی کوهستان
– ایجاد راهای غیر ضروری در کوهستان
– آتش سوزی
– معدن کاوی
– ساخت و ساز بی رویه در کوهستان

راههای حفاظت از محیط زیست:
– برنامه ریزی صحیح و اصولی در خصوص اکوتوریسم کوهستان.
– جلوگیری از ساخت و سازهای بی رویه در محیط کوهستان.
– حمایت از گروه ای غیر دولتی که در بخش حفاظت از محیط کوهستان فعال هستند.
– اشاعه فرهنگ و عادت به اینکه هر کس مسئول خمل زباله ای است که با خود به کوه میبرد.
– تغییر فرهنگ غذایی در کوهستان.
– تدوین و تصویب قوانین محکم و قاطع در خصوص حفاظت از محیط کوهستان.
– علامت گذاری مسیرها
– فرصت دادن به طبیعت
– استفاده از صدا و سیما در پیشبرد اشاعه فرهنگ کوهنوردی سالم.
– استفاده از آموزش و پرورش در آموزش نوین کوهنوردی.

وظیفه کوهنوردان در قبال کوه:
– آگاهی دادن به سایرین و کسانیکه به عنوان گردشگر به مناطق کوهستانی می آیند و هیچگونه اطلاعاتی از این محیط ندارند و اصولا اهمیت کوهها را نمیدانند و مطلع ساختن همه از اینکه کوهها چه نقشی در زندگی انسانها دارند.
– زباله های ناشی از فعالیتهای کوهنوردی را در کیسه ای جمع کرده و با خود به پایین بیاورند.
– از چال کردن و مخفی کردن زباله ها در پشت سنگها و زیر خاک خوداری نمائید.
– با احتیاط کامل در کوه از آتش استفاده نموده و با اطمینان خاطر از خاموشی آتش محل را ترک نمائید و در صورت انمکان از آتش کپسولهای گازی استفاده نموده و از روشن کردن آتش بر روی زمین ممانعت بعمل آورند.
– از آلوده نمودن آب بخصوص در سر چشمه ها خودداری نمائید.
– از نوشتن نام خود و یا گروه کوهنوردی ، به وسیله رنگ و سایر ابزار بر روی سنگهای مسیر و در و دیوار پناگاهها جدا خوداری نمایند.
– گیاهان و گلها را نچینید و آنها را زیر پا له نکنند.
– شاخه درختان را نشکنید.
و هزاران کارهایی که باید و نبایند انجام دهند.