"درفک / کوه هزار خاطره" (به بهانه صعود به درفک از جبهه شمالی – آبان ۹۲)

(جبهه شمالی درفک – منطقه گرمی)

وقتی کنارمغازه آقا رمضان در انتهای روستای “رودسرا”  از ماشین پیاده میشی و میبینی که در ارتفاع حداکثر ۲۰۰  متری از آبهای آزاد قرار داری ، اونوقت میتونی حدس بزنی که چه کار سختی برای رسیدن به “اشتنیف”  ۲۲۰۰ متری با یک کوله پشتی  پانزده تا  بیست کیلویی در پایان همان روز داری . یعنی هم اندازه صعود  به شاه معلم از ماسوله و قدری بیشتر به قله توچال از دربند . اما این دشواری را وقتی در کنار عوامل دیگری از قبیل مسیر بسیار زیبا و حرکت گروهی منسجم با همنوردانی مهربان و سخت کوش میذاری ، اگر اشتنیف یا حتی درفک  صدها متر هم دورتر بود باز میبنی با کمی همت و سخت کوشی ، کاری ست شدنی و قابل اجرا  :

 عبور از کنار رودخانه “زلکی”  با جریان آب زلالش که زمزمه کنان راه دراز کوه “شاه نشین ” را تا رسیدن به سفیدرود طی نموده است. رسیدن به اولین آبادی کوچک  با خانه های کاه گلی،  موسوم به “آلو کله” پس از یک ساعت . دیدن “ماشین نفربر جنگی”  باقیمانده از جنگ دوم جهانی در آنجا و با قدری شانس رویت دیواره وسیع شمالی درفک .  خوردن صبحانه ای جانانه و حرکت در میان جنگلی انبوه با درختانی تنومند و بلند در یک صبح پاییزی در کنار سایر همنوردان . رسیدن به دشت زیبای “سی سرا” و دیدن ابهت دیواره های کوه درفک در ضلع شمالی اش . عبور از میان درختان بلند راش ، ممرز ، آزاد و . . . شنیدن صدای دارکوبی از دور و شاید  نعره ی آخرین گوزنهای “مرال ” بزرگ در اعماق جنگل از دور دست ها . دیدن اولین کلبه  تی تی سرا  وتمایل به چپ و عبور از شیار وسیع  منتهی به چشمه و کلبه های “کفتر خانی” و خوردن ناهار و استفاده از آّب زلال چشمه . بالا رفتن از شیبی تند پس از ناهار با شکمی پر از غذا  برای رسیدن به ابتدای “تنگ بره” و دقت در دیدن “غار” یا فرو رفتگی سنگی  بالای “کفتر خانی”  . گذشتن ازشیب توان فرسای “تنگ بره” و رسیدن به بالای آن  با همتی مضاعف . فرو رفتن پاها در میان برگها و شاید هم برف پاییزی تا رسیدن به ییلاق رویایی و زیبای “اشتنیف” در عصری سرد . آسودن در میان کلبه های آنجا و شاید هم لرزیدن در میان چادر  تا ابتدای صبح فردا . آشامیدن آب کم نظیر و بزرگ چشمه  اشتنیف که خوشبختانه تاکنون از دست “آب معدنی سازها” به دور مانده است . خوردن شامی دلپذیر و دسته جمعی وسپس گوش دادن در حالت چرت و بیداری به دلیل خستگی به برنامه های روابط عمومی و آنوقت رفتن به کیسه خوابها برای خوابی عمیق و شاید هم بجایش نخوابیدن و شنیدن “خرو پف ”  بعضی از همنوردان تا هنگام بیدارباش صبح .

به سختی بیرون آمدن از کیسه خواب  و جمع و جور کردن وسایل برای خوردن صبحانه  و رفتن به قله درفک . عبور از شیب تند منتهی به گردنه بالای اشتنیف . تراورسی طولانی ازجبهه شمالی به جبهه شرقی برای رسیدن به تقریبن زیر قله جنوبی  درفک .  طی نمودن آخرین شیب های منتهی به یال اصلی قله و قرار گرفتن در کنار تابلوی یادمان همنوردان فقیدمان .

“باقی بقایتان”

مسعود سلیم پور- آبان ۹۲