کوهنوردی و نویسی . . . !
هفت سال پیش من یکی از مخاطبان پروپاقرص معدود وبلاگ هایی بودم که با موضوع کوهنوردی می نوشتند. روزهای شنبه اکثر وبلاگ ها آپدیت می شد و تجربیات نویسنده وبلاگ (در هر سطحی) گزارش ها و عکس های او با بقیه به اشتراک گذاشته می شد اینگونه بود که من نیز به این کار علاقمند شدم. به این کار «کوهنویسی» می گفتند یعنی «کوهنوردی و نویسی…!»
امروز اما با توسعه و همه گیر شدن رسانه ها در حوزه کوهنوردی بخصوص اینترنت فضای دوست داشتنی و بی ریای کوهنویسی به فضای پرتنش و دور از رویه و اخلاق رسانه در دیگر حوزه ها شبیه شده و کوهنویسان بیشتر «نویسی» می کنند تا کوهنوردی!
در بسیاری موارد دیده می شود که نویسنده وبلاگ نه تنها کوهنوردی نمی کند بلکه علاقه ای هم به این ورزش ندارد بر حسب تصادف! عکسی در طبیعت گرفته است و با استناد به آن می شود نویسنده عرصه کوهنوردی! با ارائه مدرن ترین نقدهای غیر کارشناسی.
به زعم بنده وبلاگ نویسی در کوهنوردی ابزاریست برای نشر گزارش ها عکس ها و در کل تجربیات شخصی نویسنده و نیز گردهم آوری نظرات مخاطبین. نمی گویم کسی که کوهنوردی نمی کند نباید بنویسد اما معتقدم ورزش ما مخصوصا آنجا که تخصصی می شود چنان نیازمند نگاه کارشناسانه است که به هیچ وجه نمی توان بدون لمس شرایط و با تماشای از دور برایش نسخه پیچید.
امیدوارم روزی «کوهنویسی» همچون گذشته بیشتر «کوهنوردی» باشد تا «نویسی»
(منبع: وبلاگ آیاز )