باشگاه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت باز هم تعدادی کوهنورد نما برای ابراز وجود و در حرکتی که نشان از خود محوری آشکار دارد ، نادانسته دست به تخریب طبیعت می زنند . شاید اخیرا” خبر ساخت یک راه و احتمالا” در آینده نزدیک جاده در ارتفاع ۴۲۰۰ متری کوه دماوند و در حد فاصل دو پناهگاه بارگاه سوم و سیمرغ را شنیده باشید . این حکایت تلخ ، منحصر به دماوند عزیز نیست اگر چه دماوند خود جایگاه ویژه ای دارد.
در سالهای اخیر جاده سازی آرامش کوهستانهای کشور را به مخاطره انداخته است و تهدیدی جدی برای پوشش جانوری و گیاهی کوهها بشمار می رود که در نهایت دودش به جشم کوه نشینان و کوهنوردان خواهد رفت .
واقعیت این است که امروزه جامعه کوهنوردی از چند جبهه مورد تاخت و تاز قرار گرفته که یکی از آنها همین جاده سازی ها در کوهها ست . یادم میآید که سال گذشته وقتی تاسف خودم را از ساخت جاده در جبهه جنوبی (گوسفند سرا) با یکی از کوهنوردان در میان گذاشتم ، در مبان ناباوری به من گفت : “ا یرادی ندارد که جاده تا گوسفند سرا آسفالت بشه ! حداقل فایده اش این است که آدم تمیز و بدون خاک و خل و راحت به گوسفند سرا می رسد ” ؟؟!!
به قول شاعر : ” تو مو می بینی و من پیچش مو”
اگر اخیرا” سری به کوههای بلند کشور زده باشید ، شاهد جاده کشی عجیب و غریبی در پای این کوهها و گاهی اوقات تا بغل سنگ نمای قله ها بوده اید !!! تصورش را بکنید که برای فتح قله سترگ علم کوه تنها کافیست با ۵/۳ ساعت کوهپیمایی از منطقه حصارچال به قله برسید. البته شاید این خبرها برای بعضی ها خوشحال کننده باشد . چون حداقل می توانند افتخار فتح قلل را به این صورت ، به یدک بکشند و کلی از این بابت فخر فروشی نمایند؛ غافل از اینکه بعضی ها در پشت همین جاده کشی ها ، چه اهداف سودجویانه ای داشته و چه خوابهایی که برای سنگهای گران قیمت و آبهای زلال کوهها ندیده اند .
مثلا” در کوههای استان گیلان ، از شمالی ترین که آسیبناس در آستارا باشد تا شرقی ترین که سماموس زیباست همین بلا به شکلهای دیگر فرود آمد . حدیث درفک بعنوان معروفترین کوه گیلان ، روایتی تلخ اما شنیدنی ست . روایتی که ریشه در سودجویی و منفعت طلبی دارد . یکبار به شکل دزدی آشکار آب های زلال جاری در کوهستان که قرنها مورد استفاده ساکنین آن مناطق برای زمینها و احشام شان بوده است ، به نیت برطرف کردن تشنگی مردم شهرها ؟؟!! در فکر راه انداختن شرکت های مختلف آب معدنی هستند . اخیرا” هم انگار دغدغه رفع بیکاری جوانان منطقه بهانه ای برای ساخت تله کابین شده است . این روزها اگر هدف تان فتح قله درفک از جبهه جنوب غربی (روستای شیرکوه ) باشد ، در منطقه زیبای لارنه ، با تلی از زباله مواجهه خواهید شد که هنوز چیزی نشده دسته گل راه اندازی تله کابین روستای شیرکوه به قله درفک را خواهید دید که نتیجه ساخت جاده از روستای راجعون به لارنه برای انتقال تجهیزات تله کابین هست.
متاسفانه در استان ، بعضی از پیش کسوتان و متولیان کوهنوردی بجای اینکه هم و غم شان ، پیگیری و رسیدگی به مشکلات واقعا ” موجود کوهنوردی ازجمله مورد فوق باشد، دلمشغولی شان فقط اجرای برنامه های رنگارنگ کوهنوردی و اگر هم شد، فتح قله ها ست و فعلا” به فکر کسب افتخارات جدید کوهنوردی هستند !!
چقدر خوبست که گروهها و نهادهای مرتبط با کوهنوردی در کنار سایر فعالیتهای خود ، گوشه چشمی هم به رفع مشکلات موجود در عرصه کوه رفتن (؟۱) و کوهنوردی ، داشته باشند .
با تشکر و آرزوی شادکامی
مسعود سلیم پور
@سعید
هیچ انتظار دیگه ای نمیشه از مردم محلی منطقه داشت
جالب اینجاست که در این پروژه به اصطلاح عظیم فرماندار رودبار و نماینده رودبار سر به نام خود کردن حمایت دولتی با هم دعوا دارند.مردم محلی و روستاییان هم که فکر می کنند قرار است تحولی بزرگ و مثبت در زندگی شان اتفاق بیفتد.
پرژه درفک ۱۰۰۱ مشکل داره !!
برخی از موانع منع کلی پرژه را اعلام میکنه ولی ۲ کارشناس محیط زیست پرژه را تایید کرده ولی هیچ جا اسمی از این دو کارشناس وجود ندارد!!
ما تمامی تلاشمان را برای زنده ماندن درفک یگانه انجام میدهیم