قله شاه معلم که بلند ترین قله منطقه ماسوله به شمار می آید تقریبا در جنوب غربی استان و در امتداد رشته کوه های البرز در گیلان قرار گرفته است.دلیل نام گذاری قله به این نام باور و اعتقاد بومیان منطقه می باشد که می گویند شاه معلم نام فردی عابد بوده که برای سیر و سلوک عارفانه در سالیان دور به این رشته کوه ها پناه آورده بود و این شخص زاهد در قله کوه زندگی می کرد و پس از فوت طبق وصیتش او را در بلند ترین نقطه رشته کوه دفن کردند.
ماورای تمام این اعتقادات بومی نام شاه معلم تداعی گر مفاهیمی همچون برتری و بلندی و آموزش راه ورسم زندگی در کوهستان می باشد.
مسیر های صعود: این قله دارای چندین مسیر صعود می باشد که متداول ترین آن از یال شرقی مسیر دوری کله و از یال جنوبی مسیر دولی چال هستند که البته در زمستان مسیر دولی چال بخاطر شیب زیاد بسیار بهمن خیز است.
دسترسی به آب: در طول مسیر اگر شروع کار از پله های ماسوله یا پشت ماسوله و اول جاده باشد امامزاده تنها منبع آب شربی بحساب می آید ولی اگر قصد شروع صعود از منطقه خارند را داشته باشید در مسیر چشمه یا منبعی برای آب آشامیدنی وجود نخواهد داشت.
مسافت پیمایش:از پله های خود شهر ماسوله چیزی حدود ۱۳ کیلومتر تا قله و به همین اندازه هم مسیر پیمایش برگشت برای بازگشت به شهر ماسوله می باشد.
پوشش گیاهی منطقه: تا حدود ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا درخت های ون ،توسکای جنگلی،بلوط مازو و سایر گیاهان خود رو که با توجه به تغییر فصل رویششان متغیر می باشد از جمله رویش انواع گلپر و گلگاو زبان در بهار و تابستان و سایر گیاهان دارویی.
باز هم جمعه ای دیگر از راه رسید و شوق و ذوق رفتن به کوهستان را در وجودمان زنده کرد..در تاریخ ۱۳ بهمن ۹۶ طبق قرار قبلی با همنوردانمان، ساعت ۴ صبح در ایستگاه خاطره انگیز پپسی گرد هم آمدیم تا عشق و علاقه مان رو به خواب صبحگاهی و هرچند لذت بخش یک روز تعطیل ترجیح داده باشیم..!
این برنامه با سرپرستی خانم باروتکوبیان و با حضور جمعی دیگر از اعضا و مهمانان گروه و جمعا با تعداد ۱۱ نفر برگزار شد. حدود ساعت ۴:۲۰ صبح از رشت با یک دستگاه مینی بوس حرکت کردیم و بدون هیچ توقفی در ساعت ۵:۴۵ به شهر تاریخی ماسوله رسیدیم. پس از پیاده شدن از ماشین و تنظیم کوله و باتوم ها با دستور سرپرست بلافاصله حرکت خود را از پله های ماسوله به سمت بالا دست آغاز نمودیم(ارتفاع شهر ماسوله حدود ۱۰۵۰ متر) در ساعت ۶:۱۵ پس از پشت سر گذاشتن پله های شهر به اول جاده زیر دست امامزاده رسیدیم و از توقف کوتاه ۵ تا ۷ دقیقه ای و صحبت های سرپرستی و اعلام زمان بندی و چند حرکت کششی توسط مسئول فنی گروه،حرکت خود را از سر گرفتیم.در ساعت ۶:۳۵ از کنار امامزاده عبور کرده و با سر قدمی نسبتا آرام در ساعت ۸:۲۰ به منطقه خارند در ارتفاع ۱۷۶۲ متری رسیدیم که بسیاری از کوهنوردان برای استارت صعود به قله با ماشین تا این منطقه می آیند و شروع به صعود می کنند البته در فصل زمستان و در صورت بارش برف زیاد در منطقه احتمال مسدود بودن جاده منتهی به خارند وجود دارد.پس از پشت سر گذاشتن نردبان های کوچک چوبی معروف منطقه خارند به ادامه حرکت خود پرداختیم و حدود ساعت ۹:۳۵ به زیر شیب دوری کله رسیدیم و با استراحتی کوتاه به مسیر ادامه دادیم پس از چند دقیقه یکی از همنوردانمان احساس ناراحتی معده داشت که با دستور سرپرست یکی از اعضای تیم همنورد مسموم را به پایین هدایت کرد و تیم با ۹ نفر به ادامه مسیر خود پرداخت و با سوار شدن بر روی یال دوری کله به خط الراس منطقه رسیدیم و با کم شدن شیب مسیر به گام های خود سرعت بیشتری بخشیدیم.نکته ی جالب توجه صعود زمستانیمان هوای بسیار صاف آفتابی منطقه بود به طوری در خط الراس ماسوله که به بادهایش معروف است و گاهی سرعت باد به ۷۰ کیومتر در ساعت هم میرسد، سرعت باد بسیار ناچیز بود و حتی به ۳۰ کیومتر هم نمیرسید..! پس از پیمایش مسیر خط الراس و شیب پس از آن در ساعت ۱۲:۳۵ به پاگرد معروف زیر قله رسیدیم و پس از استراحتی چند دقیقه ای عزم خود را برای رسیدن به قله با شکوه شاه معلم جزم کردیم و با همدلی همنوردان و پس از پشت سر گذاشتن تابلوی خسته نباشید و با نوای همراه شو عزیز در ساعت ۱۳:۵۰ خود را بر فراز بام ماسوله دیدیم.از روی قله چشم انداز بسیار زیبایی از قلل اطراف منطقه از جمله از شرق:توریشوم و گرده سایه و از غرب تا جنوب : کله قندی،آسمان کوه،دوخون،لاسه سر،خربو و … داشتیم و دور دست ها قله های سرشناس استان درفک و سماموس هم خود نمایی می کردند.پس از گفتن خسته نباشید به یکدیگر و گرفتن چند عکس یادگادی به علت باد سردی که بر روی قله می وزید،سرپرست ساعت ۱۴:۰۵ دستور حرکت به سمت پایین را صادر کرد.همین که چند دقیقه ای فرود کردیم با دیدن صحنه ای تحسین برانگیز مواجه شدیم و همنورد عزیزمان که برای هدایت فرد مسموم شده به سمت پایین برگشته بود و خیلی از تیم صعود فاصله گرفته بود با سپردن آن فرد به تیمی دیگر از دوستانمان که در منطقه حضور داشتند و در حال برگشت بودن و با آمادگی بدنی بالا خودش را به تیم رساند و موفق به صعود قله شد و در زمانی که سرپرست همنوردان را در پاگرد برای خوردن غذا و تجدید قوا ۱۰ دقیقه ای متوقف کرد،به تیم ملحق شد.ساعت ۱۴:۴۰ سرپرست دستور حرکت از پاگرد به سمت پایین را داد.با توجه به حضور سایر کوهنوردان در منطقه در همان روز صعود و روزهای قبلش مشکلی بابت برف کوبی نداشتیم و چه در رفت وچه در برگشت بغیر از بعضی از نقاط مسیر کاملا پاکوب بود. تیم با گامی تند تر بعلت کوتاه بودن طول روز و زود تاریک شدن هوا به سمت ماسوله فرود کرد و درساعت ۶:۵۰ که بطور کلی هوا تاریک شده بود با کمک گیری از چراغ پیشانی به جاده زیر امام زاده رسیده و ساعت ۱۹:۱۵ خودمان را در شهر ماسوله دیدیم و برنامه را با موفقیت به اتمام رساندیم و برای برگشت به رشت سوار مینی بوس شدیم و پس از برگزاری جلسه پیشنهادات و انتقادات در داخل ماشین به استراحت پرداختیم و نزدیکی ساعت ۸:۴۵ بود که به رشت رسیدیم و تمامی فراز و نشیب های این صعود هم به خاطراتمان پیوست.
(کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت )