“گزارش برنامه کاه کوه”
در آخرین جمعه خرداد ماه تصمیم گرفتیم که به کاه کوه در محدوده شهرستان سیاهکل صعود نماییم. ۳۹ نفر از همنوردان در یک صبح خنک اواخر بهار توسط دو مینی بوس و یک اتومبیل شخصی راه سیاهکل را در پیش گرفتیم. با هماهنگی که از قبل با دوستانمان در آنجا انجام گرفته بود، قرار شد کوهپیمایی ما از روستای “کولاک آور” در جنوب شرقی سیاهکل شروع شود. با رسیدن به منطقه وارد جاده فرعی منتهی به روستای “موشا “شدیم که دید تالاب کوچک و باغات چای روستای ازبرم بر لطف و صفای مسیر حرکت ما میافزود. راهنمایی این مسیر بر عهده دوستان عزیزمان از سیاهکل بود که در تقاطع جاده فرعی روستا انتظار ما را می کشیدند.
پس از ۳ تا ۴ کیلومتری که از جاده اصلی سیاهکل به لاهیجان فاصله گرفتیم که ۵۰۰ متر پایانی اش نیز خاکی بود ، ساعت ۷:۱۵ در کنار یک منبع بتنی بزرگ آب از ماشینها پیاده شدیم و بعد از صحبتهای سرپرست و مسئول فنی و انجام چند حرکت ورزشی، آماده صعود به کاکوه از ضلع شمال غربی شدیم. مسیر با پاکوبی مشخص و از روی یک یال جنگلی پوشیده از درختان ازگیل و آلوچه شروع میشد و کم کم بر شیب آن افزوده میگشت.
در ساعت ۸:۲۰ بر فراز تپه کوچک جنگلی با ارتفاع ۶۰۰ متر به توصیه سرپرست برای خوردن صبحانه توقف نمودیم و بعد از نیم ساعت به کوهپیمایی خود از طریق همان یال جنگلی ادامه دادیم تا به منطقهای وسیع و تقریبن بدون شیب پوشیده از گیاهی موسوم به “کرف” شدیم که محلیها به آن ناحیه “پیله بینه کرده ” میگویند. ظاهرن رژیم گذشته از آن ناحیه مسطح در زمان قیام سیاهکل در بهمن ماه سال ۱۳۴۹، برای فرود “هلی کوپتر” جهت رهگیری و شکست دادن “مبارزین جنگل ” و قیام مذکور استفاده میکرد.
با عبور از آن ناحیه که زیبایی خاصی داشت و حرکت در جهت غرب ، ساعت ۹:۴۵ استراحت کوتاهی نمودیم و یک برنامه آموزشی نیز در خصوص گرمازدگی و شرایط پیشگیری از آن توسط مسئول کمیته آموزش گروه به پیش رفت. از این نقطه به بعد وارد ناحیه متصل به خط الراس اصلی کاه کوه شدیم با درختانی تنومند و زیبا.
هر ازچند گاهی یکی از همنوردان با صدای خوب خود آوازی سر میداد و دیگران هم با او همراهی میکردند. مسیر حرکت همچنان در جهت غرب بود تا اینکه ساعت ۱۱:۳۰۰ به محوطه زیبای تقریبن مسطحی در زیر قله کاه کوه رسیدیم. تنها چند گام دیگر به قله و تابلوی فلزی کوچکش فاصله داشتیم که همگی طبق معمول در این مواقع سرود “همراه شو عزیز ” را خواندیم تا اینکه ساعت ۱۱:۴۵ به قله کاکوه با ارتفاع ۱۰۹۸ متر رسیدیم. با گرفتن عکسهایی به یادگار و خواندن سرود قله راه پایین را در پیش گرفتیم و در محوطه باز پایین قله برای خوردن نهار و اجرای برنامه فرهنگی توقف نمودیم.
اگر چه در طول مسیر با توجه به اینکه مدام از روی یال ها حرکت میکردیم هیچ چشمه آبی وجود نداشت ، اما با درایت هیات مسئولین و بخصوص کمیته تدارکات بساط چای بعد از نهار با آوردن آب از شهر فراهم شد. سپس با اجرای برنامه فرهنگی ساعت ۱۴:۳۰ به سمت پایین حرکت کردیم و ساعت ۱۶:۳۰ در مکانی که صبح برای خوردن صبحانه توقف نموده بودیم، برای اجرای جلسه پایانی دور هم جمع شدیم و از نظرات یکدیگر در خصوص نحوه اجرای برنامه مطلع گشتیم که همین موضوع ۴۵ دقیقهای به درازا کشید. زمانی که به کنار مینی بوسها و انتهای کوهپیمایی خود رسیدیم عقربه های ساعت ۶ عصر را نشان میداد. به این ترتیب آخرین برنامه فصل بهار سال ۱۴۰۱ گروه یعنی صعود به قله کاه کوه اجرا شد و از پی آن تجارب خوبی نصیب شرکت کنندگانش گردید.
” کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت”