گزارش برنامه بزبره

گزارش برنامه بزبره (همراه با کانون کوهنوردان گیلا ن)

 اولین صعود مشترک کانون کوهنوردان گیلان در سال ۹۲  به مناسبت روز زمین پاک ، صعود به منطقه بزبره لوشان در جنوب استان بود . کلن شناخت یال طولانی بین دو قله “آسمان سرا” لوشان تا “سردگاه” منجیل را مدیون زنده یاد سلمان یگانه هستیم و ابتدا او با  شناخت کامل از آن مناطق سایر کوهنوردان و گروههای کوهنوردی را با آن ناحیه آشنا نمود .

همهمه و شلوغی ایستگاه کوهنوردی پپسی رشت در ۵ صبح یک روز زیبای بهاری ، حکایت از استقبال نسبی خوب همنوردان گروههای مختلف از این برنامه داشت  که از جمع ۲۵۶ نفره آن ، گروه ما هم با تعداد ۷۶ نفر در آن صعود حضور داشت . ساعت از ۳۰/۷ صبح گذشته بود که همه مینی بوسها به روستای کوچک بیورزن در ضلع جنوبی بزبره رسیده بودند. . این روستا که اندکی بیش از ۱۰۰۰ متر ارتفاع دارد و از این حیث تقریبن هم ارتفاع ماسوله است ، در کیلومتر ۸ جاده کوهستانی شهر لوشان به  “جیرنده” مرکز بخش آنجا قرار دارد . به دلیل مجاورت با کوههای بلند منطقه ، دارای آب و هوایی پاک و خنک حتی در گرمترین روزهای سال است . بیورزن یکی از اصلی ترین مسیرهای دست یابی به قله های “آسمان سرا” ، “چرمکش” ، “بز بره”  ، “ترکوبه” و همچنین  “سردگاه” است که همگی آنها به غیر از “بزبره” بیش از ۲۳۰۰ متر ارتفاع دارند و از مناطق معروف کوهستانی در  جنوب استان به شمار  می روند .  در سالهای اخیر با توجه به رشد کوهنوردی و شناخت بهتر از مناطق مختلف کوهستانی استان ، مورد توجه کوهنوردان و گروههای کوهنوردی قرار می گیرند. با هماهنگی سرپرست و کوهیاران کم کم در جهت شمالی آبادی از راهی پهن و مشخص حرکت خود را شروع کردیم . البته ابتدا چند نفر برای روشن نمودن آتش و تهیه چای برای همه ، زودتر به سمت محل صبحانه حرکت کردند . با معرفی عوامل اجرایی توسط سرپرست و انجام چند نرمش برای آمادگی جسمی شروع حرکت ، راه محل صبحانه را در همان جهت شمالی و به سوی ارتفاعات پی گرفتیم .  هر گاه به سمت شمال نگاه می کردیم ، منطقه بزبره و قله زیبایش در میان ابر و مه گم بود . البته هواشناسی پیش بینی آن روز را در منطقه ابری و بارانی اعلام کرده بود . هر چقدر به سمت بالا می رویم پوشش گیاهی منطقه که در ابتدای مسیر منحصر به درختچه های زرشک و آلوی وحشی است ، غنی تر می گردد که این امر از قاعده ای کاملن علمی بهره مند است . چراکه با بالار فتن از منطقه به خط الرس اصلی شمالی – جنوبی ناحیه نزدیکتر شده و این موجب نفوذ بیشتر رطوبت و بارش نواحی شمالی در ارتفاعات این ناحیه می گردد .  از نظر حیات جانوری ،  در گذشته های نه چندان دور  اینجا دارای دسته های بزرگ کبک دری و سایر پرندگان بود که متاسفانه از آن جمیعت زیاد امروزه تنها چند عددی بیش نمانده است و سالهاست دیگر ردپایی از خرس قهوه ای و پلنگ معروف دره های اینجا نشانی به چشم نمی خورد .

 بالاخره با ۴۰ دقیقه کوه پیمایی سبک و ارتفاع گرفتن تدریجی به مقدار ۱۳۰ متر از مبدا صعود ، به محل صبحانه در کنار رودخانه کوچک یا جویبار “کلارو” رسیدیم . چشمه آبی زلال که با لوله فلزی مشخص هست ، درست در طرف دیگر جوی آب  قرار دارد .  خوردن چای و صبحانه در آن هوای تمیز و صدای زیبای آب ، در کنار سایر همنوردان لطف و صفای خاصی داشت . پس از ۵۰ دقیقه توقف برای ادامه برنامه در جهت مخالف مسیر رودخانه با شیبی ملایم به سمت بالا حرکت کردیم . گهگاه آفتاب از میان ابرها خودی نشان می داد واین به زیبایی مسیر می افزود . پس از نیم ساعت کوه پیمایی از کنار مسیر رودخانه ، دره محل حرکت کوهنوردان تنگتر شده و ما گاهی اوقات از میان دو دیواره زیبا و قدری از روی رودخانه کوچک عبور می کردیم تا اینکه در حوالی ساعت ۳۰/۱۰ به مرتعی نه چندان بزرگ با گوسفند سرایی کوچک در زیر یک دیواره رسیدیم .  با قدری استراحت و خواندن چند آواز محلی  دسته جمعی ، مسیر را ادامه دادیم و با عبور از شیبی تقریبن تند به ابتدای دشت موسوم به “کلارو” رسیدیم . ساعت  ۱۱ بود  و ارتفاع آنجا بر اساس جی پی اس ما ۱۴۵۷ متر بود  .  با قدری حرکت به سمت بالا در انتهای دشت به توصیه سرپرست و درخواست بعضی ها که قدری خسته به نظر می رسیدند، تعدادی از همنوردان همان جا ماندند و بقیه در یک حرکت منظم با عبور از کنار چشمه آنجا که با لوله فلزی در سمت راست مسیر پاکوب مشخص است ، به راه خود ادامه دادند. هر گاه که ابرها به کنار می رفتند . یال اصلی قله چرمکش در سمت راست در بالا دست ها مشخص می شد .  کم کم از سمت چپ  جویبار با گرفتن ارتفاع ، فاصله می گرفتیم و این به میزان شیب  مسیر  می افزود و البته خواندن آواز توسط همنوردان ، سختی حرکت و کوهنوردی در آن شیب و سربالایی را کم می کرد .  حوالی ساعت ۱۲ به کلبه های بزبره رسیدیم ارتفاع آن ناحیه ۱۸۴۰ متر بود .  چشمه آب خوب آنجا نیز در بالادست سمت چپ کلبه ها یا درجهت شمال غربی آنها قرار دارد . با قدری استراحت و  ارایه توضیحاتی از مشخصات مناطق اطراف توسط یکی از همنوردان  نیم ساعتی آنجا ماندیم و آنگاه با اعلام حد نهایی صعود توسط سرپرست به سمت پایین حرکت کردیم . اگر می خواستیم به سمت قله برویم  ابتدا از سمت راست کلبه ها با گرفتن تدریجی ارتفاع وارد یک راه پاکوب پهن می شدیم  و سپس بعد از تقریبن  ۲۰ دقیقه ای که در همان سمت یعنی جهت شرقی حرکت می کردیم وارد دشت زیبای نه چندان بزرگی بین دو قله “چرمکش ” و بزبره” می رسیدیم که راه دومین قله با یک گرایش ۱۸۰ درجه ای به چپ و با عبور از یک شیب تقریبن تند پس از نیم ساعت دیگر به قله “بزبره” با ارتفاع ۲۰۷۷ متر می رسید .  که در فایل GPS منظم به این گزارش ، از برنامه ای دیگر در همین مسیر مشخص است .  ما در آن روز  پس از یک ساعت در دشت “کلارو” به دوستان مانده در آنجا ملحق شدیم و بساط ناهار پهن شد . با خوردن ناهار و جمع شدن در کنار هم  به برنامه های فرهنگی مرتبط با آن  روز گوش فرا دادیم . جلسه پایانی در خصوص پیشنهادات و انتقادات نیز همانجا برگزار شد . ساعت از ۳ بعد از ظهر که گذشت به سمت پایین و روستای بیورزن حرکت کردیم . در اواسط را ه متوجه آسیب دیدن پای یکی از همنوردان گروه شدیم که با همت تعدادی از همنوردان و بوسیله برانکاد آن همنورد نیز بدون مشکل خاصی به پایین منتقل شد .  به روستای بیورزن که رسیدیم ساعت حوالی شش عصر بود که با هماهنگی لازم سوار مینی بوسها شده و راه  شهرستان رشت را در پیش گرفتیم .

کمیته کوهنوردی (فنی) گروه کوهنوردی تیلار رشت / اردیبهشت ۹۲