چند سال پیش دوستی می گفت اندک حمایتی که پایان سال از قهرمانان کوهنوردی همردیف دیگر مدال آوران رشته های ورزشی می شود و سکه هایی که دولت به آنان پرداخت می کند منتفی شده و دیگر از قهرمانان کوهنوردی تجلیل نخواهد شد. دلیل آن هم اعتراض رشته ماهیگیری! اعلام شده بود که چرا از مدال آوران کوهنوردی که خود یک تفرج است تجلیل می شود اما ماهیگیری که اتفاقا اینقدر هم حرفه ای تر و تخصصی تر است نه! بنابراین کوهنوردی هم زین پس همردیف ماهیگیری و بازی های روستایی و جمعی یک هُبی و یا فان در نظر گرفته شده از قهرمانانش تجلیل نخواهد شد!
دیروز هم خبر تغییر مدیریت کوهنوردی از فدراسیونی به معاونتی سازمان پخش شد. بنا به گفته دبیرخانه راهبردی وزارت ورزش :کوهنوردی، ورزش های همگانی، روستایی، بدنسازی، دانش آموزی و چند تای دیگر از مدیریت به صورت فدراسیونی خارج و به صورت معاونتی در وزارت ورزش مدیریت خواهند شد! گویا فن و تخصص کافی برای اداره آن لازم نبوده و خرج اضافی است! (متن خبر)
آدم هاج و واج می ماند از کجای داستان دفاع کند! یادم هست ۵-۶ سال پیش که به صحت موضوعی شک داشتیم یکی می گفت دروغ هر چی بزرگتر باور کردنش راحت تر، راست هم میگفت وقتی نقضِ صحیح در چنین وسعتی صورت میگیرد دیگر کسی در خود یارای دفاع هم نمی بینید، شاید بخشی از همین سکوت تربیون های کوهنوردی به همین دلیل باشد. قدر مسلم این است که حساسیت و تخصص محوری کوهنوردی را کمتر رشته ورزشی دیگری دارد اشتباه یک فوتبالیست می تواند منجر به خوردن گل توسط تیمش یا در نهایت باخت در آن بازی و یا در بدترین حالت حذف از یک تورنمنت باشد اما در کوهنوردی حساسیت کار به قدری بالاست که یک اشتباه کوچک می تواند به قیمت جان شخص یا اشخاصی تمام شود و به قول معروف : اولین اشتباه در کوهنوردی آخرین اشتباه است. اما کج فهمی تا آنجاست که این ورزش همردیف بازی ها روستایی و دانش آموزی ساده و بدون حساسیت و تخصص انگاشته می شود.
به قول اون آقای بامزه در تلویزیون من دیگه حرفی ندارم!
(منبع : وبلاگ ایاز)