کوهنوردی در زمستان به واسطه ی وجود برف و یخ مشکل تر اسـت و بایـــد آن را جدی گرفت. در این فصل کوهنوردی در ارتفاعات بالای چهار هزار متر آمادگی، توان و استقامت بیشتری در مقایسه با فصول دیگـــر نیاز دارد و کوچک ترین بی احتیاطی باعث صدمات جبران ناپذیری میگردد.
با توجه به در پیش بودن صعود به قله ۴۰۵۰ متری کهار که از ارتفاعات البرز غربی محسوب میشود به مرور برخی نکات درخصوص صعودهای زمستانی میپردازیم :
– وزش باد سرد خیلی زود باعث بیحس شـدن اعضـاء شما می شود، پس در شرایط هوایی زمستان باید از لباس گرم و گرتکس استفاده کنید.
– طول روز در زمستان کوتاه و شبها بسیار طولانی است، بنابراین خیلی زود در این فصل با تاریــــــــــــــکی روبرو میشوید. سعی کنید از روشنایی روز نهایت استفاده را ببرید.
– در زمستان و اوایل بهار یک روز آفتابی و بدون باد تبدیل به کولاک و یا باران می شود. برف، مسیر یابی را فوق العاده مشکل می کند، بنابراین تا حد امکان همراه گروه حرکت کنید و تذکرات افراد باتجربه را جدی بگیرید.
– در هنگام سرخوردن از روی برف علاوه بر داشتن مهارت و آشنایی با تکنیک های آن ، شرایط برفی را هم باید در نظر گرفت. بسیاری از حوادث ناگوار ناشی از عدم توجه به یکی از دو عامل فوق بوده است، پس سعی کنید جز در مواقعی که سرپرست برنامه اجازه میدهد اقدام به اینکار نکنید.
– به محض توقف حرکت ، بدن تان شروع به از دست دادن گرما می کند. وقتی سردتان می شود دوباره گرم شدن مشکل است. سرمازدگی از مهمترین نکاتی است که باید در زمستان به آن توجه نموده و از بروز آن پیشگیری نمود، بنابراین سعی کنید درصورت خیس شدن لباس حتما آنرا با یک لباس خشک و گرم عوض نموده و حتی الامکان از کت پر و یا پلار استفاده کنید.
– به همراه داشتن پوشاک گرم و مناسب، یکی از نکات اصلی کوهنوردی در فصل زمستان است. سر و پا دو عضو مهماند که محافظت از آنها ضروری است. حتما از یک کلاه و جوراب گرم استفاده کنید . در کوه همیشه جوراب اضافی بهمراه داشته باشید. مخصوصا برای شب مانی در زمستان استفاده از جوراب پر بسیار مناسب است.
– علاوه بر جورابهای مناسب کوهنوردی زمستانی، باید یک جفت کفش مناسب هم بپوشیم که توانایی مقاومت روی برف و یخ را داشته باشدو از عاج خوبی برخوردار باشد و بتواند از لیز خوردن ما جلوگیری کند و در عین حال ضد آب باشد.
– بهمراه داشتن و استفاده از ۲ لایه دستکش یک پلار و یک گرتکس در یک صعود زمستانی ضروری است.
– لباس کوهنورد نیز باید مناسب کوهنوردی در زمستان باشد. و پوشش سه لایه در زمستان را باید رعایت کرد.
– صورت و چشمها را باید به وسیله ماسک های مخصوص کوهنوردی و عینکهای مخصوص کوهنوردی در زمستان بپوشانیم تا دچار برفکوری نشویم.
– ودرپایان همیشه سعی کنید هنگامی که آمادگی لازم برای شرکت در یک صعود زمستانه را ندارید اقدام به اینکار نکنید.
گردآوری: کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار
سلام :دست شما درد نکند .خیلی خوب بود
درباره بهمن شناسی :برداشتی ازکمیسیون کوهنوردی ایمن …اسفند ۸۹
کوه نشینان از خطرات کوهستانی آگاهند،افرادی در مناطق کوهستانی زندگی می کنند که وضعیت مخاطره آمیز را تشخیص می دهند… – چگونه می توان کوهنورد نا آشنا با بهمن را از خطر دور نگه داشت ؟… می توان گفت که تنها تعداد معدودی از کوهنوردان قادر به تشخیص بهمن هستند. راهکارهای دوری از خطرات بهمن چیست؟: در این مختصربه مواردی بصورت جسته گریخته اشاره می کنیم :۱- شک ۲- هشدار های حیاتی یا تشخیص وضعیت مخاطره آمیز، از جمله بارش برف همراه با طوفان – بارش برف بویژه برف سنگین . (۸۰٫/. بهمن ها هنگام بارش برف ، یا مدت زمان کوتاهی پس از بارش ، ریزش می کنند)- طوفان (بدون بارش برف)- مشاهده بهمن در شیب های اطراف – گرم شدن ناگهانی هوا …
آشنایی با واژه های ایجاد بهمن ودرک مفاهیم دقیق آنها دارای اهمیت است : ۱- برف ۲- بستر ۳- توده برف ۴- استحاله (دگردیسی یا تغییر شکل تدریجی) ۵- پایداری وناپایداری برف ۶- باد ۷- دما- جبهه صعود- ارتفاع- زاویه تابش خورشید ۸- پتانسیل،بار وجهت بار(پتانسیل یعنی امکان ایجاد بهمن) … حال به یک ،یک موارد فوق می پردازیم.
۱- برف ، بهمن شناسی در حقیقت علم شناخت برف است : چگونگی تشکیل برف در جو – اشکال مختلف دانه های برف (کریستال…)- انواع برف در حال بارش : خشک- مرطوب- خیس . انواع برف روی زمین: برف تازه- برف کهنه(خشک ، مرطوب، خیس)-میزان بارش . وقتی که دمای هوا به زیر صفر می رسد برف خشک وپودری می بارد. نشانه های برف تازه: تازه باریده است- سفید است وتلالو دارد – هوای درون برف بیشتر است – دست ووسایل دیگر به راحتی در آن فرو می رود- از هم می پاشد. ۲- بستر: شیب، پستی وبلندی ها ،موانع ۳- توده برف: الف. تمام حجم برفی که روی زمین وجود دارد(از زمین تا سطح خارجی برف) – ب. لایه های برف- پ. تشخیص لایه ها از یکدیگر – ت. آخرین لایه- ث. میزان چسبندگی آخرین لایه به سطح زیرین . ۴- استحاله: عوامل موثر در فرآیند دگردیسی برف : جاذبه، دما، و وزن می باشد، که پس مدت زمانی در حدود ۵۰ ؟ روز به شکل شکری در می آید. ۵- پایداری وناپایداری برف : تعریف پایداری (استقرار) برف ، تا ۴۸ ساعت پس از بارندگی صورت می گیرد(که صعود قبل از این زمان خطر ناک می باشد) زمان ، نیروی جاذبه ،دما و وزن برف عوامل اصلی استقرارند ،آزمایش با بیل برف هم ، که به صورت عمود در برف فرو مکنیم وبطرف خود می کشیم. می تواند نشان دهد ، این برف سفت است یا حرکت می کند ۶- باد: تاثیری که برف بر دانه های برف دارد ، جهت وزش باد،جبهه بادگیر،جبهه باد پناه . انواع بادها : الف. بادهای غالب (دایمی). ب. بادهای محلی(نامنظم) – که تاثیر باد اشکال مختلفی را ایجاد می کند ،ازجمله: نقاب ، رانش برف از روی یالها به کاسه ها و یا در قسمت های مقعر شیب – در یالهای بادگیر ،برف رانده می شود ۷- دما- جبهه- ارتفاع- زاویه تابش : دما، تابش خورشید – جبهه جغرافیایی مسیر صعود- ارتفاع ومیزان بارش ۸- پتانسیل: یعنی استعداد تولید بهمن (بار و جهت بار).
در ادامه باتعریف بهمن موضوع را ادامه می دهیم: بهمن، توده بزرگی از برف که در سراشیبی کوه سرازیر می شود. مهمترین عوامل ایجاد بهمن : ۱- عوامل درونی ۲- عوامل بیرونی .
عوامل درونی برف: ۱- حجم(مقدار) بارش بیش از ۵/۲-۲ سانتیمتر درساعت وبارش بیش از ۲۰ سانتیمتر برف تازه در یک نوبت ، آستانه وضعیت مخاطره آمیز است. ۲- لایه ها ، بررسی میزان چسبندگی آخرین لایه به لایه زیرین ۳- تازگی، بیشترین تعداد بهمن ها در شرایط برف تازه ایجاد می شوند. البته ترکیبی از دو عامل ،برف و بستر می تواند به ایجاد بهمن منجر شود. و عوامل دیگری چون: شیب، یکنواختی،افت وخیزها …بهمن می تواند ،کوچک ،متوسط،وبزرگ باشد . مختصات بهمن ، نقطه شکست و تاج بهمن می باشد… مسیریابی:مسیریابی درست ودقیق- تنها از طریق کسب تجربه ی کافی وشناخت کوهستان امکان پذیر می باشد. در مسیر یابی باید نکاتی را مورد توجه قرار دهیم : ۱- ازروی یال ها حرکت کنیم۲- دوری از کف دره ها ومحل های مشرف به شیب ۳- اجتناب از شیب هایی که دارای افت شیب ناگهای می باشند (نشانه این شیب ها معمولا سایه گیر بودن آنهاست)… نحوه عبور از شیب های خطرناک :۱- ابتدا از خود بپرسید در صورت ریزش بهمن چه اتفاقی خواهد افتاد.۲- فقط یک نفر را در معرض خطر قرار دهید۳- دیده بان بگذارید ۴- همه اعضائ تیم هوشیار باشند۵- دستکش ها وکلاه خودرابپوشید وبند کوله پشتی وکلنگ خودرا شل کنید. ۶- مستقیم وبدون توقف باگامهای بلند حرکت کنید…در صورت گرفتاری در بهمن چه باید کرد؟(بهمن پودری؟)سعی کنید: خود را در سطح نگه دارید- خودرابه حاشیه ها بکشید- دهان خود راببندید- وسایل را رهاکنید- درآخرین لحظه قبل از توقف کامل بهمن یک تنفس عمیق بکشید (بخاطر قفسه سینه )تاجای قفسه سینه در زیربهمن بیشتر شود…عملیات جستجو: زمان – جستجوی سطحی- حفظ خونسردی- درصورت ریزش بهمن اول وشرایط نامساعدجوی احتمال ریزش مجدد بهمن امکان دارد . جستجوی عمقی- با هر وسیله ای که دراختیار دارید سونداژکنید(میله باتون)برف رااز اطراف فرد مدفون شده بافاصله برداریم تا به او برسیم … مکان هایی که امکان مدفون شدن بهمن زده بیشتر است : جاهای مقعر وپیچ ها- جلوی موانع- در مخروط بهمن…