“سلام تیلار”

فردا جمعه ۴ اسفند ۹۶ ، بیستمین مجمع عمومی سالانه خانواده بزرگ تیلار برگزار می گردد . خانواده ای که در طول بیست سال گذشته فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر نهاد و پیچ و خم های متعددی چه در عرصه های عملی در کوهستان وچه نظری طی نمود . شاید الان با گذشت این زمان طولانی وقتی به عکسهای صعودهای اول گروه در سالهای ۷۷ یا ۷۸ نگاه می کنیم ، هستند همنوردانی که هنوز هم در این راه نه چندان آسان ولی لذت بخش قرار دارند و سر باز ایستادن از این قطار در حال حرکت را ندارند و بی شک دستاوردهای ریز و درشت گروه در سالهای اخیر تا حد زیادی متکی به زحمات و تلاش این عزیزان هست .
در عرصه عملی از همان سال اول تاسیس همواره بلندترین ارتفاعات در پهنه وسیع فلات زیبای ایران ، جولانگاه خانواده بزرگ تیلار بود . حادثه بزرگ و بسیار تلخ درفک در سال اول فعالیت ، علیرغم همه تلخی و مهیب بودنش نتوانست خللی در اراده قوی سکان داران این خانواده وارد کند. بلند شدیم و دست در دست یکدیگر در میان صعودها ، کوهها و ارتفاعات درس زندگی با هم بودن را تمرین کردیم. از همان ابتدا همواره نفراتی از گروه در تیم های منتخب استان حضور داشتند و تقویم های ورزشی ما همیشه تازگی خود را داشت و اجرای بیش از ۴۰ برنامه ی نو یا جدید در دهه اول فعالیت از نقاط قوت گروه بود . انجام چندین نمایشنامه و نمایشگاههای عکس آنهم در کوهستان ، حکایت از سر پرشور و دل گرم اعضای این خانواده می داد . البته در کنار این نقاط قوت ، طبیعتن ضعف هایی نیز داشتیم و داریم . مباحثی از قبیل سنگنوردی ، غارنوردی ، دوچرخه سواری کوهستان و بازگشایی مسیرهای فنی ، کمتر زمان طولانی جلسات هیات مسئولین و حتی مجامع عمومی را به خود اختصاص می داد واز این نظر از برخی گروهها عقب تر بودیم .
تقریبن در آغاز دهه دوم فعالیت گروه ، ازسوی چند عضو و همنورد ثابت و جوان ، با انگیزه و پرشور به زیر سئوال رفتیم و مورد انتقاد درستی قرار گرفتیم که چرا در عرصه هایی به غیر از ابعاد اجتماعی و فرهنگی گروه ، مسایلی از قبیل سنگنوردی و . . . کمتر مورد توجه هست . پس از بحث های فراوان در جلسات هیات مسئولین و در یکی دو مجمع و با آمدن جوانانی با انگیزه و پر توان در ترکیب هیات مسئولین ، شکل فعالیت گروه قدری متحول شد و اجرای برنامه های سنگنوردی ، صعودهای خط الراسی بلند و برنامه های مرتفع در فصول سرد سال نیز در ردیف صعودها و تقویم اصلی گروه قرار گرفت در عرصه های نظری نیز، تقریبن هر ساله و در مجامع عمومی برای به روز نمودن خود و تسریع درانجام کارها ، به قولی دست به “منشور یا اساسنامه” خود بردیم و بی شک این مورد نیزعلیرغم همه “کش و قوس هایش” و البته “فراز و نشیب هایش” از امتیازات و نقاط قوت گروه محسوب می گردد.
امروزه اگر چه سطح کوهنوردی دیارمان در مقایسه با بسیاری از استانها حرفهای زیادی برای گفتن ندارد ، اما حقیقتن ” تیلار” در عرصه های کوهنوردی ، سنگنوردی ، آموزشی و فرهنگی در شمار گروههای خوب این دیار قرار گرفته است .
به نظر میرسد چالش یا “پاشنه آشیل” اصلی خانواده بزرگ تیلار با مخاطبان فراوانش ، عدم استقبال بسیاری از اعضا و همنوردان در همراهی مستمر با کمیته ها و همچنین حضور در برنامه های بخصوص فصول سرد سال است . مطمئنن این عدم استقبال دلایل متعدد، متنوع و فراوانی دارد و باید در وقتی مناسب و زمان کافی ، جزء به جزء مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان به راهکارهایی نسبی و موفق در جهت رفع آن دست یافت .
به عنوان یک عضو از این خانواده بزرگ ، امیدوارم در آستانه فعالیت در دهه سوم تیلار با کمک یکدیگر، تلاش لازم را برای رشد و شکوفایی آن انجام دهیم . گروهی که قسمت بزرگی از خاطرات شیرین زندگی مان در میان صعودهایش شکل گرفته و حضور در آن تمرینی اساسی برای عبور از مشکلات زندگی و زشتی های متداول زمانه است .

روزگارتان بی محنت / مسعود سلیم پور