باشگاه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت امدادهای کوهستان همیشه در راس توجهات رسانه و سایرین بوده اند . ولی کمتر عملیات امداد و نجاتی بوده است که در جلوی چشمان هزاران چشم مشتاق صورت گرفته باشد .
در سال ۱۹۵۷ ، دیواره شمالی آیگر شاهد این اتفاق بود . دیواره ۱۸۰۰ متری شمالی آیگر یکی از شش دیواره بزرگ آلپ و شاید معروفترین آنها است. چشم انداز عظیم این دیواره که بر خلاف تمامی دیواره های معروف آلپ آیگر در محلی مشرف به شهر و زندگش اشرافی شهری, در بالای پیست اسکی معروف “شایدک“و شهرک گریندل ولد سویس قرار گرفته همواره نگاه بسیاری از کوهنوردان و غیر کوهنوردان را به سوی خود کشیده و می کشد.
اما در سال ۱۹۵۷ آیگر شاهد یکی از بزرگترین تراژدی ای تاریخ صعود خود بود. صعود نا فرجام که ماحصل آن هشت شب بیواک جهنمی بر روی دیواره و سه کشته و یک نجات یافته بود. و در پایان “کلودیو کورتی” در عملیاتی بی نظیر و بر دوش امداد گران به سرپرستی “لیونل تری” توسط یک سیم بکسل ۳۰۰ متری به بالای دیواره حمل شد.”کلودیو کورتی” هر چند از آن صعود جهنمی گریخت اما آخر عمر بسان زندانی آیگر و در سایه تبعات آن صعود قرار داشت.کورتی و همطناب او به قصد صعود مسیر ۱۹۳۸ و کسب عنوان اولین کوهنوردان ایتالیایی صعود کننده دیواره شمالی تلاش خود را آغاز کردند. هر چند آنها کوهنوردان ورزیده ای بودند اما بنا به هر علتی صعودشان سرعت مناسبی نداشت و حتی در روز اول بخاطر صعود از بخشی اشتباه مجبور به بیواک در محلی غیر از “آشیانه پرستو ” شدند. در دومین روز صعود شان دو سنگورد جوان و بسیار پر فروغ آلمانی به آنها رسیدند. دو کرده مسیر را با هم ادامه دادند. هوای نامناسب روز دوم هم مانع ادامه مسیر توسط آنها نشد. اما سرعت آنها همچنان کم بود. با خراب شدن هوا در روز سوم آنان سر سختانه به صعود ادامه دادند و با عبور از “رمپ” خود را به “تراورس خدا” رساندند. و با خوش شانسی از عنکبوت سفید عبور کرده و در ابتدای دهلیز انتهایی قرار گرفتند.
هم طناب کورتی در مسیر سقوط می کند و در زیر یک کلاهک با پایی شکسته آویزان می ماند. تلاش سه کوهنورد دیگر برای بالا کشیدن او به جایی نمی رسد و آنها به نا چار او را با طناب چند متری پایین می دهند تا به یک طاقچه برسد و به او می گویند که آنها برای درخواست کمک می روند. چند طول بالاتر و در شرایط طوفانی ریزش سنگ و زخمی شدن صورت امکان صعود را از ” کورتی” می گیرد. دو آلمانی مجبور می شود او را در قسمتی مطمئن رها کنند و خود برای درخواست کمک به سمت دهلیز انتهایی صعود را ادامه دهند. هوای طوفانی و ریزش شدید برف هم برای کامل شدن این تراژدی دست به دست هم داده بودند. “کورتی” چهار شب وحشتناک را در یک کیسه بیواک کوچک در حالت نیمه معلق و یخزده سر می کند.کوهنوردان آلمانی هرگز بعد از آن دیده نشدند. و اخبار این صعود به سرعت سر تیتر روزنامه های آن روز شدو سیل توریست ها – خبرنگاران و کوهنوردان به سمت گریندل ولد هجوم آورد بطوری که تمامی هتل های ” گریندل ولد” پر شده بود و جمعیت در پشت تلسکوپ های بالکن هتل ها برای دیدن کوهنوردان در دام افتاده صف کشیده بودند تا شاید با کنار رفتن ابرها با چشمان خود شاهد این نمایش دردناک باشند. نیروی هوایی سویس به درخواست آلپاین کلاپ برای انجام عملیات گشت زنی یک هواپیما را اعزم کرد و هواپیما موفق شد در میان ابر و مه محل سانحه را بهتر مشخص کند و از آن عکس برداری نماید.کوهنوردان ایتالیایی و فرانسوی هم خود را به آیگر رسانده بودند. افرادی نظیر ” ریکاردو کاسین” و ” لیونل تری” با هماهنگی گاید ها سویسی آماده انجام عملیات نجات شدند.
تیم نجات با صعود از مسیر جنوبی خود را به قله رساند و با نصب وینچ و استفاده از حدود ۳۰۰ متر سیم بکسل توانستند خود را به ” کورتی ” نیمه جان برسانند. و او را بر دوش گرفته و از دیواره خارج کنند.”کورتی” در حالتی که رمقی در جان نداشت توسط آنها به پایین و بیمارستان برده شد. هر چند دیگر شرایط بد امکان هیچ گونه کمک به هم طناب او را در ۲۰۰ متر پایین تر نمی داد.
منبع: وبلاگ پسران کوهستان
