باشگاه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت اجرای برنامه درفک از مبدا صعود روستای راجعون در ضلع جنوب غربی این کوه با شرکت ۵۱ نفر از اعضاء و همنوردان ، تاکید ویژه ای بود بر چند خصوصیت و مشخصه بسیار مهم ورزش اجتماعی کوهنوردی :
– نظم گروهی :
بی شک اجرای منظم کارها در این حرکت (ورزش کوهنوردی) نقش ارزنده ای در نیل به موفقیتهای روز افزون و ارتقای سطح برنامه ها دارد و به دفعات دیدیم هرگاه به این عامل مهم ، کمتر اهمیت داده شود ، خسارات ریز و درشتی عاید آن صعود و یا آن گروه خواهد شد . البته با توجه به شیوه کوهنوردی ما برخی عوامل خارجی ازقبیل وسایل نقلیه به مانند مینی بوسها
و مشکلاتی دیگر تقریبن خارج از حدود و اختیارات گروه ، تاثیرات سوء خود را در برنامه ها خواهد داشت . به طور مشخص تاخیر ۴۰ دقیقه ای صعود دیروز درفک ، بدلیل سهل انگاری یکی از رانندگان مینی بوس در به موقع آمدن سر ایستگاه .
عامل نظم بخصوص در صعودهایی به مانند دیروز که ابعاد مسافت و میزان صعود درآن با توجه به تعداد شرکت کنندگان (۵۱ نفر) ، قدری فراتر از یک برنامه یک روزه بود ، تاثیر مستقیمی در موفقیت یا عدم موفقیت آن صعود دارد .
نقش سرپرست برنامه، آقای سهند پرویزی در موفقیت صعود به درفک ، بدون تردید خاطره خوش برنامه دیروز تا مدتها در ذهن و جان شرکت کنندگانش به یادگار خواهد گذاشت . سهند عزیز ، علیرغم سابقه تنها سه تا چهار ساله اش در کوهنوردی ، بدرستی جای جای این برنامه بلند را از قبل در ذهن خود ثبت نموده بود و با آگاهی کامل بر این امر واقف بود که چه تصمیمی را در چه شرایطی باید اتخاذ نماید . سرپرست با پیروی از “نظم” تمامی استراحتها و حرکتها را به درستی زیر نظر داشت تا جایی که دقیقن طبق زمانبندی تنظیمی از قبل بیش از ۹۰ درصد شرکت کنندگان را به قله و همگی افراد را با نشاط جالبی به نزد مینی بوسها در پایان یک روز کوهنوردی ، هدایت نمود . البته نمی توان به سادگی از زحمات دو همنورد جوان دیگرمان آقایان مزدک فتحی به عنوان جلودار و آرین ابراهیمی به عنوان عقب دار گروه ، به راحتی گذشت . “نظم” و هماهنگی سه نفر یاد شده بخصوص در زمان برگشت از ناحیه “پهن دشت” به پایین هنگامی که باران و مه دید را به حداقل رسانده بود ، بسیار جالب بود .
– بهره گیری از علوم و دستاوردهای نوین کوهنوردی :
به نظرم شیوه تغذیه بکار برده شده در صعود دیروز یک عامل بسیار تاثیر گذار در نیل به موفقیت آن بود . روشی که کمیته آموزش ما از نیمه دوم سال قبل با پیشنهاد آقای سعید ملکی و با بهره گیری از دستاوردهای نوین تغذیه در کوهنوردی ، تاثیر بسزایی در موفقیت برنامه ها دارد . خوردن چند لقمه کوچک نیم تا یک ساعت قبل از آغاز صعود در داخل مینی بوس که زحمتش را کمیته تدارکات و سارا ظاهر کردار عزیر بر عهده دارد و همچنین روش دو تا سه مرحله ای خوردن غذاها در طول یک برنامه ودر میان استراحتها و توقفهای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ای ، نه تنها به رساندن درست ویتامین ها به ماهیچه ها و شادابی و سرزنده بودن کوهنورد در طول یک صعود بسیار موثر است ، بلکه از اتلاف وقت های طولانی تنها برای خوردن ، جلوگیری می کند . تجربه ۹ ماه اخیر نشان داده است که می توان هم با ناخنک زدن به لقمه های یکدیگر ، فضای شاد و صمیمی را در زمان استراحتهای ده دقیقه ای بوجود آورد و هم درصد موفقیت یک صعود را به میزان بالایی افزایش داد .
در پایان این نوشته به عنوان یک عضو گروه و شرکت کننده در برنامه ، حیفم آمد از حس مسئولیت پذیری و زحمات فراوان آقای حکیمیان راهنمای برنامه در شناسایی منطقه در هفته قبل از صعود ، آقای مخبر در توقف شان و تهیه چای در ناحیه چشمه “جیرانی” ، آرش قدیمی عزیز در آرام و قرار نداشتنش برای پیگیری وظایفش به عنوان مسئول فنی گروه در طول برنامه ، تشکر و قدردانی نداشته باشم .
مسعود سلیم پور / خرداد ۹۴
همیشه در اوج، همیشه سربلند دوستان.