باشگاه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت دراین روزگار مدرن که شرایط جامعه زنگ خطر بسیاری از آسیب های جسمی-حرکتی و روحی-روانی را به صدا درآورده باید از هرگونه فعالیت ورزشی اقشار مختلف جامعه حمایت نمود. این یکی از وظایف مهم دولت برای حفظ سلامت جسمی و روانی جامعه می باشد. در این میان کوهنوردی به دلیل همه ویِژگی هایش می تواند یک انتخاب مناسب باشد. ورزشی که می تواند گستره بزرگی از افراد در سنین مختلف با توانمندی های متفاوت را پوشش دهد . اجرای برنامه های کوهپیمایی و کوهنوردی در سطوح مختلف این امکان رامی دهد در طول یکسال با طراحی صعودهای متفاوت جوابگوی سلیقه های مختلف ورزشی بود . در برنامه های عمومی بارها شاهد حضور کودکان در کنار پدر و مادرشان بوده ایم.حتی دربرنامه هایی پدربزرگ و مادربزرگ راهمراه نوه دیده ایم. این یک امکان ورزشی فوق العاده است که باید قدر دانسته شود. با بالا رفتن سطح برنامه ها و اجرای صعودهای بلند و یا صعودهایی فنی در بخش هایی چون سنگنوردی و غارنوردی و صعودهای زمستانی شوروهیجان و باور و توانمندی نسل جوان به چالش کشیده می شود. طولانی بودن زمان اجرای یک برنامه کوهنوردی یکی از عوامل مثبت پویایی شرکت کنندگان آن است. جامعه کرخت و خسته امروز که از کم حرکتی به آستانه تقریبی بی حرکتی نزدیک شده است باید چنین فرصتی را غنیمت بشمارد. هرچند که صعودهای انفرادی بخشی از مجموعه گسترده این ورزش است و قابل احترام اما اکثر صعودها و برنامه های این ورزش بصورت گروهی و تیمی اجرا می گردد. ساعت های طولانی در کنار هم ماندن ، زیستن و تلاشی مشترک برای رسیدن به هدفی مشخص را با همکاری هم به انجام رساندن،آنهم در دنیایی که هر جمعی را به سمت مجازی شدن پیش می برد موهبت بزرگ دیگر این ورزش است و با توجه به همه این خصوصیات بارز و شگرف است که معتقدیم کوهنوردی ورزشی انسانی و اجتماعی است.
چرا بر این ویژگی ها تاکید می کنیم؟ چون باور داریم با در نظرگرفتن همه این خصوصیات باید باعث شود که برای این ورزش و فعالین آن ارزش و احترام مخصوصی قائل شوند. درعوض با برخوردهای عجیب دستگاه های دولتی مواجه می شویم. حتی اداره ورزش استان که مسئولیت مستقیم اشاعه ورزش در بین اقشار جامعه را دارد ، متاسفانه نگاهی قابل تامل و محدودکننده نسبت به این ورزش روا می دارد. فشار و هجمه سنگینی که بخشنامه ها و عتاب و خطاب ها مسئولین در این استان حاکی از این نگرش اشتباه است. دستگاه های انتظامی–قضایی با یک پیش داوری اشتباه رفتارهایی خارج از عرف و شئون را به کوهنوردان نسبت می دهند که منجر به برخوردهای ناثواب و محدودکننده نسبت به کوهنوردی گشته است. در این میان وظیفه هیات کوهنوردی و اداره ورزش است که با دفاع صحیح و بیان خصوصیات و ارزش های کوهنوردی به رفع مشکلات این دستگاه ها با این ورزش بپردازند،اما در واقعیت شاهدیم که هیات منفعل و اداره ورزش حداقل در مدیریت قبلی بیشتر بر طبل این برخوردها کوبیده است که در نهایت منجر به آن بخشنامه کذایی زوج و فرد نمودن صعودهای خانم ها و آقایان گردید. این چنین بخشنامه هایی از اساس نشان می دهد که مسئولین ورزش دراستان هیچ درک صحیحی نسبت کوهنوردی نداشته و نمی توانند تفاوت های عمده این ورزش را با ورزشهای سالنی و ورزشگاهی تشخیص دهند.درسطح کشور فدراسیون کوهنوردی به سمت یکی کردن کلاس های مربیگری و صعودهای رسمی و تیم های منتخب خود فارغ از جنسیت شرکت کنندگان نیل می کند اما در گیلان مسئولین شیپور را از دهنه گشاد آن می نوازند.
با ارزوی موفقیت روز افزون
گروه کوهنوردی تیلار رشت
