گزارش سالانه هیات مسئولین و بازرس گروه کوهنوردی تیلار رشت (سال ۱۳۹۱)

گزارش دبیر :

باعرض سلام و ارادت خدمت اعضا و همنوردان عزیز –

اولین کار هیات مسئولین در سال جاری ، هماهنگی با کمیته فنی جهت تهیه یک پیش نویس و تدوین برنامه اصلی شش ماهه اول سال بود که سه روز بعد از برگزاری مجمع اواخر بهمن  ماه سال پیش ،  با حضور خوب افراد باتجربه و همچنین جوانان گروه انجام شد.  حال برای اینکه بهتر در حال وهوای گروه در سال ۹۱ قرار گیریم ، مروری گذرا بر ۲۵ برنامه ای که تاکنون برگزار شد  و همچنین مسایل پیش آمده در آنها و نیز جلسات ، از نگاه یک مسئول هماهنگی درگروه خواهیم نمود . بدیهی است در این گزارش با توجه به ارایه گزارشهای سالانه کتبی توسط سایر اعضای هیات مسئولین و بازرس من تنها به مجموعه وظایف خود از منظر اساسنامه خواهم پرداخت و نظرم را در خصوص دیگر مسئولین گروه و بازرس و نیز باقی قضایا در مورد خانواده مان تیلار  به روز مجمع موکول می کنم

بهار امسال را طبق روال هر ساله با یک برنامه عمومی خاطره انگیز شروع کردیم . اگر چه چند سالیست فروردین را با یاد و خاطره حمید عزیز و درگذشت ناباورانه اش پشت سر می گذاریم .

“گرمی” برنامه عمومی تازه ای بود که با همت کوهیاران  و تلاش جوانان گروه به خوبی پیش رفت . با حضور همان جوانان و البته با تجربه تر ها . سپس  به استقبال روز زمین پاک و برنامه کانون کوهنوردان رفتیم و فعالانه درآن  صعود حضور داشتیم که به پاکسازی تپه زیبای “کلورز” رستم آباد از زباله منجر شد . آموزش تئوری مسایل مرتبط با کوهنوردی در تقویم بهار ما جایگاه ویژه ای داشت  و با کمک علی آقا و آقا مصطفی در یک کلاس آموزشی تا حدی به چگونگی استفاده از جی پی اس و قطب نما و عوامل طبیعی در راهنمایی کوهستان پی بردیم . کلاسی با حضور خوب اعضاء و همنوردان گروه .

جاده خراب منتهی به “گازکول” ما را از اجرای برنامه سالروز تاسیس در سرک و از غرب رودخانه سفیدرود به شرقش یعنی لارنه کشاند. از لارنه که قدری دیر و گرسنه به “وادوله”  رسیدیم یک برگ دیگر از دفتر خاطرات سالروزهای تاسیس را در فضایی شاد ورق زدیم . سپس برای اینکه بدانیم در کوه چی بخوریم و چی نخوریم ، امید جان علیزاده برایمان در کلاس تغذیه با تکنولوژی ۲۰۱۲ (لپ تاپ و پاور پوینت ) سفارش هایی نمود که اجرای آن در کوه خیلی مهم است .  کوه “دنا” در زاگرس را بدلیل هزینه های بالای اجرا و قدری بی رغبتی ، امسال از دست دادیم و بجایش به درفک نام آشنا رفتیم از رخ شمالیش با تابلویی در دست و نصب آن برفراز قله  به یادبود چهار سرخ گل عزیزمان . برنامه آموزش سنگ نوردی را با ۷ نفر فقیرانه رفتیم و دانستیم که از هر دو منظر وسایل سنگ و افراد خبره موثر در گروه ، چه فاصله زیادی با حتی سطح سنگنوردی در استان داریم .

در بهار امسال هیات مسئولین ۱۳ دفعه دور هم نشست تا ۷ برنامه این فصل را  بر اساس توانش به پیش ببرد . جمعن ۴۱۰ نفر در برنامه ها حضور داشتند و من چند نامه به دیگران برای تشکر و قدردانی دادم  . برآورد کلی ام از مجموعه هیات مسئولین در این فصل خوب و راضی کننده بود اگر چه کارکرد یکی دوتا کمیته از یکی دوتای دیگر بهتر و بیشتر بود که توضیحات مکفی در این زمینه را واگذار به جلسه مجمع خواهم نمود . به هر صورت در اواسط فصل برای ۳۰ عضو و همنورد گروه کارت بیمه ورزشی تهیه نمودیم اما کارت عضویت برای اعضاء را فکر کنم یکی دوسالی می شود که منتظر طراحی آن توسط  “ابر رایانه” هیات کوهنوردی هستیم .

از کار خودم در فصل بهار تقریبن راضی ام . در همه برنامه ها به جز آموزش سنگ حضور داشتم . گاهی اوقات به جلسات داخل کمیته ها می رفتم . در آخرین روزهای بهار با کمک ده دوازده نفر یک نشریه به نام خود گروه تهیه و چااپ کردیم . آفتابی نشدنم در داخل هیات استان و رشت را به حساب کم کاریم بگذارید . دل و دماغ این کار را نداشتم . اما باید می رفتم .

فصل تابستان را نیز با یک برنامه نو و تازه آغاز کردیم به نام “دهرا” از دره آلیان .  بچه ها خیلی زحمت کشیدند و برنامه موفقی شد با دست آوردهایی خوب و بیاد ماندنی .

سماموس بزرگ را بدون سرپرست انتخابی گروه (بدلیل فوت عمومی افشین عزیز) ی با زحمت زیاد ناصر آقا پشت سر گذاشتیم در حالی که خودشان زیاد از صعود راضی نبودند .  بام گیلان را از مسیری رفتیم که مجبور شدیم با توجه به هزینه زیاد ، آن را در ردیف صعودهای ۴/۱ قرار دهیم  .

شاخص ترین صعود تابستان را به قولی روی “پای تخته”  خوب اجرا کردیم . مصطفی در چالون و سیاه کمان سرپرست خوب و پر تلاشی بود . “تیرو” اما چیز دیگری بود ، کوهی زیبا در منتهی علیه گیلان به طرف خلخال از مسیری نو با راهنمایی مثال زدنی شهرام فرهنگی  دوست داشتنی و عزمی همگانی برای رسیدن به قله ی تاریخی اش با سرپرستی افشین ! .

وضعیت درهم برهم کوهنوردی استان از حیث مجوز داشتن یا نداشتن که واقعن حال آدم را بهم می زند ، موجب شد برنامه عمومی “عرفیان ” را برگزار نکنیم .  در سالروز عزیزان درفک که یک ماه زودتر (!؟) برگزار  شد ، با ۳۱ نفر حضور پر رنگی داشتیم و برنامه خوبی هم کانون کوهنوردان برگزار نمود .

من اما در تابستان به قولی “دیبیر” خوبی نبودم ، دو برنامه اول را غایب بودم . اگر چه روز اجرای یکی از آنها (سماموس)  روز درگذشت مادرم بود .  نشریه دوم تیلار را نتوانستم به توجه به مسئول اول آن بودن ، تهیه کنم . بررسی برنامه ها را برای درج در سایت قدری دیر انجام دادم .

در کل تابستان فقط ۸ دفعه جلسه داشتیم و تنها ۵ بار به کوه رفتیم با مجموع ۱۳۲ نفر و حداقل حضور اعضای هیات مسئولین در برنامه های بیش از یک روز این فصل . بازار نامه نگاری هم سوت و کور بود . تنها زیر یک نامه مشترک را که پیگیر “زنانه و مردانه نکردن ” کوهنوردی بود امضاء کردیم . اما از سایت توسط چند گروه در خارج از استان مورد استقبال قرار گرفتیم و با ما مکاتباتی برای اجرای برنامه مشترک داشتند . اواخر تابستان امسال زمزمه استعفای افشین  سلیمانی عزیز ، حسابی ما را به فکر فرو برد . حمید یگانه دوست هم در روزهای پایانی این فصل به عضویت رسمی گروه در آمد .

در اولین روزهای پاییز ، ‌نشست پایان نیم سال فعالیت گروه را برگزار کردیم که مجموعن راضی کننده بود . بعضی ها دغدغه های خود را درارتباط با گروه  گفتند و برخی هم نگفتند . از موضوعات محوری این نشست ، پیگیری هیات مسئولین در مورد افرادی که در دوره اخیر کمتر به کوه می آیند ، عدم استمرار چاپ نشریه گروه و کم فروغ بودن سایت  و رعایت بیشتر مسایل اخلاقی بخصوص در میان برنامه های کوه بود . بحث جمعی پیش بردن  کمیته ها و پیگیری وظایف محوله برطبق اساسانامه توسط همه افراد  نیز از مسایل مطرح شده در جلسه بود .

کوهنوردی در پاییز را  با رفتن به “آغوزی” املش شروع کردیم که با استقبال خوب و زحمت فراوان فرخنده خانم سرپرست و راهنمایی آقا حشمت جالب اجرا گردید . در آغوزی به این نتیجه رسیدیم که برای رعایت موازین ورزش جمعی کوهنوردی ، باید قدری بیشتر مراقب حرفها و رفتارمان باشیم . موضوعی که با رجوع فراوان و زیاد همنوردان در برنامه های کوهنوردی ارتباط نزدیکی دارد.

با تمرین سنگ نوردی در علی آباد منجیل در مهر ماه متوجه شدیم تمرینات شش ماهه اول امسال و همچنین سال پیش ، علی رغم تعداد نه چندان زیادشرکت کنندگانش  ، در رشد و فراگیری فنون این رشته در بین حداقل ۸ نفر از همنوران گروه   بی تاثیر نبود و این البته موجب خشنودی همه گردید تا جایی که تصمیم گرفتیم با کمک مالی اعضاء و همنوردان یک حلقه طناب مخصوص سنگنوردی و ۶ عدد اسلینگ تهیه کنیم .

در “آسبیناس”  آسمانسرای (لوشان) برای سوسن عزیز  جشن تولدی کوهستانی گرفتیم و بعد با سرپرستی قوی و پر زحمت سهیلا  یک برنامه عمومی بعد از ۷ ماه برگزار کردیم  و سپس برنامه “تجر”  کانون را پرتعداد شرکت کردیم  و در بازار داغ جایگزینی برنامه ها از “توریشوم” به الوند همدان رفتیم ودر یکی صعود و فرود یکروزه با سرپرستی شاد میلاد و حضور مجدد و موثر بهزاد برزو  پس از سالها در برنامه های گروه صعودی شیرین و بیاد ماندنی را دردیار عارف  و بابا طاهر و ابن سینا تجربه نمودیم.

بحث کلاسها که در تابستان فراموش شده بود ، مجددن در پاییز ادامه یافت . سعید و امید برایمان از سرپرستی و گزارش نویسی در کوهنوردی گفتند و ما را به میان برنامه های کوه در طول سالها با ذکر خاطراتی شیرین در همان موضوعات کلاس بردند و خوب هم از کلاس استقبال شد و مرضیه چه زحمتها که نکشید در روزی شلوغ و برفی به “بزبره”  لوشان و تجربه بارش اولین برف در کوه .

با استعفای افشین ، مجمعی فوق العاده در اوسط پاییز برگزار کردیم و سحر جان شفیقی  جوان  با انتخاب مجمع شد مسئول روابط عمومی ما تا پایان دوره . در مجمع همچنین حق عضویت اعضاء را دو برابر کردیم و شد ۲۰۰۰ تومان .

در اواسط پاییز ۵ نفر از همنوردانی که با ما به کوه می آمدند، طبق اساسنامه و با موافقت هیات مسئولین و نیز خودشان ، شدند عضو گروه و خانواده رسمی تیلار شد ۲۷ نفره . در پاییز ۱۰ جلسه داشتیم و ۸ بار به کوه رفتیم با مجموع ۳۳۷ نفر . یک نامه از تربیت بدنی داشتیم با موضوع لزوم نچسباندن  عکس های غیر ورزشی در اماکن عمومی !! . مخاطب ما نبودیم بلکه رونوشت آن به همه گروهها داده شد .  یک نامه هم از علی جان راحلی بدستمان رسید ، اندر حکایت صعود بزبره .

در پاییز یک صعود در ارتباط با صعود منطقه علم کوه زمستان هم شرکت کردیم . آرش ، بهرام و سروش از طرف گروه در یک برنامه  مشترک برای بارگذاری صعود اصلی تا پناهگاه سرچال رفتند.   من در پاییز غیر از حضور در برنامه ها و هماهنگی جلسات و نگارش بررسی صعودها در سایت کار دیگری نکردم .

نه تنها ما بلکه کوهنوردی استان ،‌زمستان را با اتفاقی بد و ناگوار شروع کرد . ۸ دی ماه مجتبی قناعت شعار کوهنورد پرتلاش پژواک رشت در حادثه “برف کوچ ” یا بهمن  بالای کوه روبار جان عزیزش را از دست داد و پس از تقریبن یک هفته با تلاش پیگیر و شایسته کوهنوردان از زیر برف بیرون آورده شد و جامعه کوهنوردی استان را در غم و تاثری عمیق فرو برد .

گروه ما هم در آن روز به سرپرستی بهرام در راه صعود به آسمان کوه بود . گویی روز رسیدن به قله ها نبود و آسمان آفتابی در غباری از پودر برف و باد شدید طور دیگری می نمود.

برنامه توچال را از نظر زمانی کوچکش کردیم . خوب از آب در نیامد . اتفاق باز نشدن در عقب مینی بوس ، کلی برنامه را تحت تاثیر قرار داد . در روزی که سرپرستی من زیاد چنگی به دل نمی زد با یک تیم منتخب تا پناهگاه علی امیری رفتیم و برگشتیم .

با تعویق یک هفته ای برنامه “منطقه علم کوه” این صعود با برنامه خلیل دشت همزمان اجرا شد . ۶ نفر از گروه در صعود اولی و ۵۶ نفر با سرپرستی  خوب و باروحیه عرفان به خلیل دشت رفتیم . صعود به منطقه علم کوه برای گروه ما به مانند سایر گروهها یکی از  پر دستاوردترین برنامه ها از ابتدای تاسیس تا کنون بوده است .

برنامه چرمکش لوشان کانون کوهنوردان هم به یاد مجتبی در منطقه کوه روبار برگزار شد و ما نیز به مانند سه برنامه قبلی کانون در امسال در شمار پر تعداد ترین شرکت کنندگان در بین گروهها در آن حضور داشتیم .

اوایل بهمن بحث استعفاء یا تغییر وضعیت آقای علی گیلکی از عضو رسمی به افتخاری حسابی ناراحت و سردرگممان نمود که خوشبختانه با دعوت از وی در جلسه ای و طرح مسایلی چند در این خصوص ،‌نامبرده از ارایه استعفاء یا تغییر وضعیت عضویت شان منصرف گشتند. ضمنن باید به علی عزیز بدلیل انتخابش در هیات رئیسه کانون کوهنوردان گیلان تبریکی جانانه گفت . علی آقا در چند جلسه هیات کوهنوردی ، نماینده تیلار بود و گاهی در جلسات کانون کوهنوردان به همراه نماینده گروه آقای راحلی در جلسات کانون شرکت می کردند.

درزمستان ۸ جلسه برای ۶ دفعه به کوه رفتن با حضور ۳۰۴  نفر در برنامه ها برگزار کردیم .  از مجموع ۳۹  جلسه برگزار شده در امسال جز به تعداد انگشتان یک دست ، برای مکان ، باقی جلسات را مدیون تهمینه عزیز بودیم . مضاف بر این کلاسها و نشست پایان نیم سال و مجمع فوق العاده را هم در گرو مهربانی و تلاش نامبرده برگزار کردیم .

هنوز یک ماه دیگر به اتمام فعالیت این دوره از هیات مسئولین باقیمانده است . اجرای خوب مجمع  و کارهایی از قبیل تهیه کارت تبریک نوروز سال ۹۲ از جمله وظایفی است که بر عهده ما قراردارد و مطمئنم با مشارکت شما اعضا و همنوردان عزیز این مهم نیز با شیرینی و خلق خاطراتی بیاد ماندنی به انجام می رسد .

دوستان محترم ، ورزش کوهنوردی بخصوص در سالهای اخیر  مورد بی مهری و گاه ضدیت از طرف افرادی قرار دارد  که سعی در ضربه زدن و کوچک کردن  و زدودن تاثیرات شگرف  و متعالی آن بخصوص در بین جوانانند .  به هر صورت با توجه به رجوع تعداد قابل ملاحظه ای از میهمانان در برنامه ها ، وظیفه ما اعضاء و همنوردان اصلی در ارایه سبک و تعریف مشخص از این ورزش به آنان در این برهه از زمان مهم و بسیار موثر است تا هم برنامه صعود ما از کیفیت لازم و متداول خود فاصله نگیرد و به قولی نباید کیفیت برنامه ها را فدای کمیت آن نماییم امری که متاسفانه امسال در برنامه هایی چند از قبیل “بزبره” و “کوه روبار” دیده شد و هم نباید گزک به دست افراد ضد ورزش کوهنوردی دهیم تا از خطاهای ساده و ناچیز مهمانان ما سوء استفاده کرده  و چهره ی دروغینی از ورزش کوهنوردی را به تصویر کشند .

سال ۹۱ را در حالی به پایان می رسانیم که هنوز گروه کارهای انجام نشده فراوانی دارد .   ۸  ماه از انتشار آخرین شماره نشریه “تیلار” می گذرد . سایت گروه با معیارهای یک سایت خوب و مرجع در حد و اندازه های تیلار فاصله های زیادی دارد. در بحث فنی کارهای زیادی بخصوص در مقوله سنگ و افزایش توان فنی و آموزش باقیمانده است . در بحث امداد تنها اسمی از کمیته را یدک می کشیم و در مقوله مالی و رفع دغدغه های موجود در آن بسیار ضعیف تر از سابقه و حد و اندازه های یک گروه کوهنوردی با معیارهای مشخص تیلار هستیم .  و اما نیمه پر لیوان “تیلار” بسیار قابل توجه است  و آن حضور پر شور و با انگیزه جوانانی است که سعی در خلق خاطراتی بیاد ماندنی برای همه هستند . همنوردانی که حضور پرتلاش شان چه به عنوان کوهیار در برنامه های عمومی و چه مشارکت شان در امور مختلف برای پیشبرد کارهای صعودها، تداعی اولین سالهای فعالیت گروه را دارد. در سال جاری گروه مفتخر به عضویت در آمدن ۶ نفر از همین جوانان در خود است سال قبل نیز سه نفر از جوانانی که امسال بهترین سرپرستی ها را در صعودها داشتند به عضویت گروه در آمدند  و مطمئنن در آینده ای نزدیک افرادی دیگر هم با  آرمانهایی جمع گرایانه و ارجحیت منافع جمعی بر فردی ، براساس اساسنامه به گرد خانواده بزرگ تیلار در خواهند آمد تا زندگی خود را با کمک و همیاری هم و با بهره گیری از تجارب افراد و اعضای قدیمی تر به نوعی دیگر از آنچه که متداول زمانه است معنا نماییم و سالهای سال در کنار یکدیگر دست در دست هم و فارغ از  جنس و رنگ وبوی مدون زمانه ، شاد و امیدوار بر فراز قله ها ودر میان کوهها سرود زندگی سر دهیم .

ارادتمند –  مسعود سلیم پور

گزارش کمیته امداد

با احترام وخسته نباشید خدمت همراهان تیلار –
برای نوشتن این گزارش هر چقدر سعی کردم؛ کمیته که نه بخش امدادی گروه را در طی یک سال گذشته بررسی کنم چیز زیادی ندیدم و مدام به عقب برمی گردم .از ابتدای سال ۹۱، نه از روز مجمع ۹۰٫ در مجمع عمومی سال گذشته زمانی که قبول مسئولیت کردم بر این باور بودم که هر چه در دو سال گذشته امداد گروه کمرنگ بوده امسال باید رنگی تازه به خود بگیرد .دو سال گذشته تمرین خوب و البته طولانی ! بوده اما حالا که دوباره فرصتی بدست آمده میتوانم به خوبی خودم را امتحان کنم.جذب اعضای جدید برای کمیته،تمرین و تکرار با همدیگر در جلسات ،گذراندن دیگر دوره های امدادی و پیش بردن قضیه ی امداد فردی ، لیست برنامه هایی بود که برای یک سال پیش رو، داشتم .در نوروز ۹۱ اتفاق بسیار ناگوار وغیر منتظره ای برایم رخ داد که تا چند ماه زندگی ام را تحت الشعاع خود قرار داد. بنابراین از کوه و تیلار کمی جدا شدم .اما با گذشت زمان و کمک عزیزانم دوباره توان برخاستن را یافتم . این بهار و تابستانی که برایتان گفتم شرایطی بود که سبب فاصله گرفتنم از گروه شد که البته فقط جهت توضیح و گزارش بوده.  نه برای نپذیرفتن نقد یا موجه جلوه دادن شرایط.
با اینکه همیشه محبت و یک دلی دوستانم را در کوه تجربه کرده بودم اما این بار  از توجه و یاری شان مهم ترین درس امداد را گرفتم که آن حمایت عاطفی شان در غم و اندوهم بود .
متاسفانه در شش ماه دوم سال کار خاصی برای ارائه گزارش صورت نگرفت تنها وظایف معمولم که شرکت در جلسات هیئت مسئولین و حضور در کوه بود را انجام دادم.

مهسا مرغوب

مسئول امداد و نجات گروه کوهنوردی تیلار

گزارش کمیته روابط عمومی (شش ماه اول)

با سلام خدمت همگی دوستان

راستش را  بخواهید سال پیش بدون هدف و برنامه ریزی قبلی خودم را نامزد پست دبیری گروه کردم و پس از طی مراحل غریبی سر از مسئولیت روابط عمومی گروه در آوردم ! (همان گونه که احتمالن به یاد دارید)

پس از قبول مسئولیت ، در اولین فرصت در تاریخ ۲۱/۱۲/۹۰ ، نخستین جلسه ی کمیته با دستور کار برنامه های فرهنگی برنامه ی عمومی ۴ فروردین (که در برنامه ی اصلی به ۱۱ فروردین تبدیل شد) با حضور تعداد زیادی از اعضاء ، اعضاء افتخاری و میهمانان ثابت برگزار گردید .که نوید بخش یک کمیته ی فعال و پویا بود !

دومین جلسه ی کمیته با دستور کار ((چشم انداز روابط عمومی در سال ۹۱ )) با حضور چشمگیر دوستان برگزار شد و در دو زمینه ی سایت گروه و نشریه به بحث و تبادل نظر نشستیم .

در مورد سایت گروه بیشتر دوستان عقیده داشتند که سایت باید قالب بهتری داشته باشد ، نرم افزار های کاربردی از قبیل خبرنامه روی سایت نصب شود ،  مطالب آموزشی فنی و امدادی بیشتری روی سایت قرار گیرد ، از ترجمه ی مقاله های خارجی استفاده شود ، اخبار کوهنوردی گیلان ، ایران و جهان به صورت مداوم روی سایت قرار گیرد و . . .

در مورد نشریه ی گروه که هنوز نامش بهاریه بود ! اولین سوالی که در کمیته به رای گذاشته شد این بود که ((آیا کمیته با ادامه ی کار نشریه موافق است ؟ )) که کمیته  رای به ادامه کار نشریه دادند .

در ادامه به شمایل کلی ، نحوه ی تهیه ی مطالب و چگونگی توزیع نشریه پرداخته شد .

پس از این جلسه کمیته ۱۱ جلسه ی دیگر برگزار نمود که در آنها تمام تصمیم گیری ها به صورت کمیته ای و بر اساس رای اکثریت اعضای شرکت کننده در جلسات بود و البته حضور همنوردان از نظر تعداد کمرنگ تر از دو جلسه ی اول بود .

در ضمن کمیته یک دبیر انتخاب کرد که مسئولیت ثبت گزارش جلسات ، هماهنگی ها و پیگیری مصوبات کمیته را بر عهده داشت .

در اکثر جلسات عملکرد کمیته در برنامه ی قبل بررسی و به نقاط ضعف و قوت پرداخته می شد.

در بیشتر برنامه ها یک نفر به عنوان مسئول پیشبرد برنامه های فرهنگی مشخص میشد که وظیفه ی پیگیری و هماهنگی با سرپرست را به عهده داشت .

علاوه بر ۱۳ جلسه ی اصلی ، کمیته چندین جلسه ی تمرینی – با یا بدون حضور مسئول جلسه – برای اجرای بهتر برنامه های فرهنگی برگزار نمود .

گرد آوری و انتشار آوای کوهسار بهمراه سی دی مربوطه در تعداد محدود (که البته به دلیل عدم هماهنگی در کمیته ، امکان اصلاح مجدد آن موجود نیست ) ، تکثیر تعداد محدود از کتابچه ی کلاچ پر (بازی های بومی) ، نصب پرده در محل های صعود جهت تبریک عید و پیام های حفاظت از محیط زیست و اجرای برنامه های فرهنگی در صعود ها ، بخشی از فعالیت های کمیته در شش ماه اول بود .

حال بهتر است به بررسی نتیجه ی فعالیت های گروه در این دوره از دیدگاه خودم بپردازم :

در مورد سایت گروه ، متاسفانه بدلیل مشکلات فنی موفق به تغییر قالب و نصب نرم افزار های جدید روی سایت نشدم .

از نظر به روز شدن مطالب امدادی ، متاسفانه کمیته ی مذکور از تریبونی که از طریق سایت در اختیارش قرار داده شده بود به هیچ وجه استفاده ننمود .

کمیته ی فنی با کمی تاخیر گزارش برنامه ها را به دست کمیته میرساند ولی از فایل های gps  خبری نبود .

دوستی که مسئولیت رساندن اخبار را قبول کرده بود ، متاسفانه مطلبی به سایت گروه نداد .

تنها مطالبی که در سایت گروه به روز میشد ، عبارت بودند از تحلیل هیئت مسئولین از برنامه ها و همچنین توضیحاتی در مورد برنامه ی آینده که توسط مسعود به ما میرسید ، عکس های برنامه ها که سحر مسئولیت گرد آوری و به روز کردن آنها را داشت و تعدادی مطالب فنی و امدادی که خود من روی سایت میگذاشتم .

در این مورد باید بگویم فعالیت سایت گروه بسیار کم و غیر قابل قبول بود .

در مورد نشریه ، از آنجا که من به عنوان مسئول کمیته روابط عمومی توان مدیریت و پیشبرد نشریه را در خود نمیدیدم و از طرف دیگر اشتیاق مسعود عزیز برای ارائه ی یک نشریه ی کاملن فنی و در حد و اندازه های گروه کوهنوردی تیلار ! سبب شد که مسئولیت پیشبرد این امر را به طور کامل با تایید هیات مسئولین به او بسپارم .

البته مبحث نشریه و نحوه ی پیشبرد آن جای بحث دارد !

در مورد ارتباط با گروه های دیگر ، شخص من و کمیته کاملن ضعیف عمل نمودیم .

در مورد جذب اعضای مستعد به گروه ، فکر میکنم کمیته ی روابط عمومی ضعیف عمل نکرده باشد . در سال جاری دوستانی با توان اجرایی بالا جذب گروه شدند.

در مورد عملکرد کلی کمیته در این شش ماه هم فکر میکنم تضارب آرا در کمیته انجام می شد و کارها  به صورت کمیته ای پیش می رفت .

مورد دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که بدلیل وجود مشکلات شخصی ، امکان حضور در تعدادی از برنامه های گروه را نداشتم .

سرانجام پس از گذشت ۶ ماه از قبول مسئولیت ، بدلیل فشار زیاد کاری در داخل گروه و همچنین مشکلات شخصی خارج از گروه ، تصمیم به استعفا گرفتم .

در پایان جا دارد از تمامی دوستانی که در کمیته فعالیت داشتند و همچنین عزیزانی که منزل یا دفتر خود را جهت برگزاری جلسات در اختیار کمیته قرار می دادند تشکر کنم .

پیروز باشید

افشین سلیمانی

گزارش کمیته روابط عمومی ( از آبان ماه )

همنوردان عزیز سلام خسته نباشید

بعد از مجمع فوق العاده ای که آبان ماه امسال برگزار شد به دلیل استعفای افشین ، من به عنوان مسئول روابط عمومی ادامه کار این کمیته را تا پایان دوره بر عهده گرفتم .

در این مدت سعی کردم وظایف خود اعم از به روز رسانی مطالب سایت گرو، برنامه های فرهنگی و نشریه را به درستی انجام دهم .

در این مدت تاکنون ۵ جلسه برگزار کردیم که تقریبا” تعداد شرکت کنندگان در هر جلسه بین ۷ تا ۱۰ نفر بود .

از ۸ برنامه تقویم گروه تنها در ۴ برنامه موفق به اجرای برنامه فرهنگی شدیم! در دو برنامه ی بزبره و توچال به علت مساعد نبودن هوا و شرایط برنامه اجرا نشد و در برنامه های تجر و کوه روبار که هر دو مشترک با کانون کوهنوردان بود با تصمیم سرپرست اجرای برنامه ها لغو گردید .

با توجه به اینکه کار گروهی همانطور که از اسمش پیداست  باید به صورت جمعی انجام شود در مورد سایت انتظارها بیشتر از روابط عمومی گروه بود ! آخر مگر میشود که کمیته روابط عمومی یک مطلب فنی را تایید کند؟! یا مثلا”یک مطلب امداد و پزشکی کوهستان را؟!!

همانطور که در نشست پایان نیم سال اشاره کردم مطالب مورد نیاز از طرف کمیته ها بسیار کم بود به همین دلیل سایت حتی چند روز دست نخورده باقی میماند…..

نشریه گروه که اواخر پاییز مسئولیتش را به عهده گرفتم هنوز به هیچ جایی نرساندم امیدوارم به کمک دوستانی که پیشنهاد ۲ماه نامه یا فصلی بودن نشریه را دادن شماره ی دوم را تا برنامه ی عمومی دیورش منتشر کنیم .

در پایان از اعضای کمیته ی روابط عمومی علی راحلی,علی گیلکی,افشین سلیمانی,مزدک فتحی,سوسن شفیقی,حمید یگانه دوست وسهند پرویزی که نهایت همکاری را داشتند تشکر میکنم .

برقرار باشید همیشه

سحر شفیقی

گزارش کمیته فنی

با سلام به همه دوستان :

با توجه به رای مجمع عمومی که در دوره  گذشته به من داد ،  سعی کردم با جمع آوری تعدادی از همنوردان جدید و قدیم وظایف مربوط به کمیته فنی که در آیین نامه و اساس نامه آمده بود به نحو احسن انجام دهم تا باعث پیشرفت توان فنی گروه شود . از همین رو از افراد با تجربه جهت همکاری درخواست  کمک کردم  که تا افراد جوان داخل کمیته از توان فنی عملی و نظری آنها بهره ببرند .

اهداف مورد نظر : ۱ – کارهای  اساس نامه و آیین نامه ای ( شناسایی / گزارش نویسی / گزارش کروکی)

۲- برگزاری صعود های فوق العاده

۳- برگزاری تمرین سنگ نوردی

۴- استفاده از نیروهای جوان به سمت  فنی شدن

۵- شناسایی قلل و مناطق کوهستانی مختلف توسط نیروی جوان برای  اجرای برنامه

۶- برگزاری کلاس رسمی

با توجه به کمبود وسایل سنگ در گروه ،  مربی سنگ نیز  گله مند بود – عدم توانایی فنی نفرات جوان ، مشکلات خرید وسایل شخصی دوستان و نبودن وسایل کافی ،  مانع از اجرای منظم برنامه های سنگ نوردی شد .

علت :  همت بیشتری را مطلبد که گروه توسط اعضای خود اقدام به خرید وسایل کند و اگر این کار انجام نشود در آینده هم در گروه دچارمشکل خواهیم بود و به خاطر مشکلات متعدد نتوانستیم به خوبی برنامه ها و اهداف مورد نظر خود را به اجرا در آوریم . یکی دیگر از اهداف کمیته برگزاری کلاس کار آموزی رسمی کوه پیمایی بود که با توجه به عدم استقبال از طرف اعضاء جوان گروه ، قادر به تشکیل ان نشدیم گویا برای رسیدن به این هدف نیاز به بررسی دقیق تری داریم .

به نظرم با برگزاری چهار تمرین سنگ نوردی در طبیعت و اجرای دوازده جلسه برای پیگیری و پیشبرد مسایل کمیته در طول سال ۹۱ هنوز با اهداف کمیته بر اساس اساسنامه گروه فاصله های زیادی داریم که شخصن همه این کاستی ها را بر عهده می گیرم .

با سپاس

آرش قدیمی – مسئول فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت

گزارش کمیته مالی و تدارکات

دوستان و همنوردان عزیز با سلام و عرض ارادت

از این که برای سومین سال متوالی به عنوان عضو مسئول در هیات مسئولین هستم  خوشحالم و توانستم علیرغم ناملایمات و مشکلات شخصی که در جریان شش ماهه دوم داشتم  تا به آخر  ادامه دهم خرسندم و  همواره معتقدم پذیرفتن مسئولیت در یک نهاد اجتماعی انگیزه و علاقه ای قوی می خواهد و در واقع پذیرفتن مسئولیت  میزان تعهدی است که نسبت به آن نهاد احساس می کنیم و فقط صرف پذیرفتن نیست  بلکه به واسطه ی آرایی که جمع کردی  مسئولیت و تعهد در خصوص پیشبرد هرچه بهتر برنامه های گروه را داری . همه ما به عنوان عضو گروه مطمئنا”  وظایقی را برای خود درگروه در نظر می گیریم اما این که به عنوان اعضای هیئت مسئولین انتخاب می شویم وظایف و مسئولیت پذیری ما  دو چندان میشود . همه اعضا هیات مسئولین چه در خود برنامه و چه در خارج از برنامه حضورشان همواره نقش بسزایی دارند مطمئنا ” همانطور که شرکت در جلسات برای اعضای هیات مسئولین با اهمیت است حضور در برنامه های گروه نیز بسیار الزامی است .

من به عنوان مسئول تدارکات و مالی در هیات مسئولین کمترین حضور رادر  برنامه های گروه داشتم .

که این مایه ی شرمندگی من بود که همواره در برنامه های گروه دیگر اعضا گروه این مسئولیت را چه به لحاظ هماهنگی در تدارکات و چه به لحاظ مالی انجام می دادند . اما در بخش تهیه تدارکات قبل از برنامه همیشه سعی می کردم وظائفم را بخوبی انجام دهم .در مجموع از فعالیتم در گروه بعنوان عضو مسئول در شش ماهه دوم  بنا بدلایل وقایع دردناکی که برایم پیش آمد  راضی نیستم . در اینجا جا دارد از  دوستان خوبم سهیلا مرادی و مهسا مرغوب و آرش قدیمی و مسعود سلیم پور در تهیه و آماده نمودن تدارکات برنامه با من بسیار همکاری داشتند  صمیمانه تشکر نمایم  . همچنین از آقا عرفان و آقا میثم  که در برنامه ها مشارکت فعال با من داشتند  قدردانی می کنم .

با امید به موفقیت گروه

تهمینه شمشادی –   مسئول تدارکات و مالی گروه تیلار

بازرس گروه

با درود خدمت همنوردان عزیز –

یک سال دیگر هم از فعالیت گروه عزیزمان سپری شد به همرا ه اتفاتات شیرین ( به مانند عضویتها، تولدها و.. ) و گاهی تلخ ( از دست دادن عزیزان و…) .

و حال نوشتن گزارشی ازکار هیئت مسوولین  و فعالیتهای آنان سخت است.  وقتی به مشغله های زندگی روزمره افراد نگاهی میکنیم کم میبینیم ساعاتی را که برای خود و انجام فعالیتهایی مورد پسند خود صرف میکنند .

آری در این بین نوشتن درباره تلاش انسانهایی که با همه این مشغله  با عشق برای دوستان و گروه عزیزشان و هدف والای شان با نشستن در جلسات وقت گذاشته و برای هرچه بهتر اجراشدن برنامه ها تلاش میکنند سخت است و سخت .

دوستان عزیز همگی باور داریم که اجرا و پیش بردن برنامه های کوهنوردی مستلزم صرف انرژی بسیار چه در برنامه ریزی و چه در اجرای صعود  میباشد و میدانیم حضور تک تک شرکت کنندگان و بخصوص اعضای گروه چه  تاثیر مثبتی در برنامه و بخصوص دلگرمی برای هیئت مسوولین دارد . پس این وظیفه بر تک تک ماست که با شرکت خود در برنامه ها گروه عزیزمان را یاری کنیم که از این لحاظ در سال جاری با توجه به آمار شرکت کنندگان و بخصوص درصد حضور اعضاء در صعودها ، عملکرد به نسبت موفقی داشتیم .

بنده هم در این دوره بعنوان بازرس سعی نمودم تا حد امکان با شرکت در جلسات و خصوصا برنامه های کوهنوردی یاری رسان این جمع عزیز و گروه دوست داشتنی ام باشم. به روال سالهای گذشته سعی نمودم با شرکت در جلسات و آگاهی از مسائل موجود در گروه  پیگیر بعضی از مسائل که به اینجانب واگذار میشد باشم که جز چند مورد که با پیگیری خود هیئت مسوولین نیز همراه بود مسائل بخوبی رفع و رجوع میشد.

در این دوره باترکیب اعضا با تجربه تر  و جوان گروه همراه بودیم.

دبیر محترم گروه همانطور که انتظار میرفت با تجربه سالها حضور در هیئت مسئولین و با احاطه بر مسایل مختلف ، امور محوله  را به پیش میبردند و بدون اغراق میتوان گفت یک وزنه جدی در فعالیتهای گروه بودند و ارتباط بین اعضای هیئت مسوولین را حفظ مینمودند.

کمیته روابط عمومی نیز با قدرت کار خود را شروع کرده و با توجه به اینکه بیشتر اعضای آن از دوره های قبل با چگونگی روند کار آشنا بودند فعالیتهای خود را به پیش میبردند. بنظر میرسد این کمیته در جذب نفرات در برنامه های گروه عملکرد قابل قبولی از خود ارائه داد . سایت گروه نیز کم و بیش فعال بود اما تا وقتی همکاری بهتر کمیته ها را نداشته باشیم با یک سایت مطلوب کوهنورد ی فاصله داریم. درمورد نشریه پس از تغییراتی که در آن بوجود آمد ظاهرا فعالیت آن متوقف شد و همچنان منتظر ادامه تهیه و ارائه آن هستیم که باز هم همکاری همه اعضا و پیگیری مسئول روابط عمومی را میطلبد .

و اما افشین سلیمانی مسوول کمیته روابط عمومی پس از ۶ ماه از مسوولیت خود استعفا داد، که تلاش ایشان نیز در این دوره هرچند کوتاه قابل تقدیر است . هرچند ایشان همچنان در کمیته روابط عمومی فعالیت میکنند. و سحر عزیز با انگیزه بسیار در این کمیته حضور یافت و علیرغم جوان بودن تلاش قابل قبولی ارائه نمود.

مسئول کمیته فنی با توجه به جوان بودنش سعی کرد از تمامی پتانسیل گروه برای پیشبرد فعالیت کمیته استفاده کند اما با همه تلاشی که کرد ، فعالیتش در ۶ ماه دوم سال حرارت اولیه را نداشت .

و اما در مورد کمیته  امداد همچنان بدنبال کشف استعدادهای امدادی گروه هستیم و امیدوار که روزی هم بتوانیم از تمامی پتانسیل گروه در این کمیته استفاده کنیم و مسوول کمیته امداد علیرغم اینکه چندماه اول با مشکلاتی که با آن روبرو بودند تقریبا از تابستان فعالتر ظاهر شدند.

مسئول کمیته تدارکات هم با در اختیار قرار دادن دفتر خود به  گروه تا حدی آسوده خاطرمان نمود . هرچند در کوه بدلایلی حضورش کمتر است  ولی همچنان پر انرژی در جلسات حضور می یابد و حضورش باعث دلگرمی اعضای هیئت مسوولین است.

در پایان بر خود وظیفه میدانم به همه اعضای هیئت مسوولین که در این دوره مشتاقانه برای اجرای برنامه ها تلاش نمودند خسته نباشید بگویم و امیدوارم نوشتن این گزارش  به اجرای هرچه بهتر فعالیت هیئت مسوولین آینده کمک نموده و آرزوی موفقیت برای اعضای آن را دارم .

با سپاس – بازرس گروه