“گزارش برنامه کله قندی”

       اولین برنامه گروه در شش ماه دوم سال ۹۲ ، صعود به قله کله قندی از کوههای معروف منطقه غرب گیلان  یا بهتر بگوییم ماسوله بود . شهرک ماسوله به دلیل قرار گرفتن در نزدیکی نقطه تلاقی سه استان گیلان – زنجان – اردبیل  و مجاورت با خط الراس اصلی رشته کوههای البرز غربی در این ناحیه ، به عنوان قطب ورزش کوهنوردی شناخته شده است و می توان گفت بیشترین استقبال کوهنوردان و گروههای کوهنوردی در استان برای اجرای برنامه های کوهنوردی در همین ناحیه است . “کله قندی” با ارتفاع تقریبی ۲۵۰۰ متر که در جهت جنوب ماسوله قرار گرفته است ، درکنار قله های شاه معلم ، لاسه سر، آسمان کوه  و توریشوم در شمار قلل پنج گانه معروف این منطقه محسوب می گردد .  

با ۵۷ نفر شرکت کننده در صبح روزی که هنوز از روشنایی خود اثری نداشت ، سوار بر سه دستگاه مینی بوس راه ماسوله را در غرب استان در پیش گرفتیم . ۴۵ دقیقه ای از ۵ صبح گذشته بود که با پیاده شدن از ماشین ها کوه پیمایی خود را به طرف جاده خاکی موسوم به “شاهی” در ضلع جنوب ماسوله آغاز کردیم .  با بالا رفتن از پله های روبروی پاسگاه ماسوله و پشت سر گذاشتن قبرستان واقع در انتهای پله ها ، وارد جاده خاکی فوق شدیم . صحبتهای سرپرست برنامه خانم سوسن شفیقی را شنیدیم  بعد مسئول فنی برنامه ، به معرفی منطقه و زمانبندی صعود آن روز پرداخت . سپس با کمک یک عضو کمیته فنی ، آقای میلاد کاظمی پور با حرکات نرمشی ، بدنهای خود را آماده صعود  نمودیم . ساعت ۲۰/۶ صبح در جهت جنوب با راهی کاملن مشخص به سمت چشمه ایلات زمین رفتیم و با گذشتن از مسیری جنگلی که از بارش باران روزهای قبل قدری گل آلود شده بود،  پس از ۴۵ دقیقه در کنار چشمه فوق برای خوردن صبحانه توقف نمودیم . احمد آقا طبق معمول برنامه هایی که حضور دارند زحمت تهیه چای را بر عهده گرفت .  ادامه مسیر همچنان در جهت جنوب بود و ما با خوردن صبحانه ، پس از نیم ساعت  به محل تلاقی چند جوی باریک آب رسیدیم  که از ارتفاعات بالا از جمله کله قندی و آسمانکوه سرازیر می شوند . مسیر از این نقطه تا یال اصلی موسوم به “کوه بن” هم قدری پر شیب تر است و هم با تغییر نسبی جهت حرکت ، گرایش به سمت جنوب شرقی و گاهی کاملن شرق دارد .  با رسیدن به یال مذکور با گردش ۹۰ درجه ای به راست از طریق راه پاکوب مشخصی مجددن در جهت جنوبی قرار می گیریم . ده دقیقه ای از ساعت ۱۰ صبح گذشته بود که به کنار آنتن بزرگ پشت “کوه بن” رسیدیم. ۵ نفر از همنوردان به دلیل خستگی و نداشتن کفش مناسب از ادامه مسیر منصرف شدند و با هماهنگی سرپرست برنامه به دلیل وزش باد شدید در آن نقطه به طرف پایین رفته و در مرز جنگل و چمنزار پایین “کوه بن” ، تا رسیدن گروه به آنجا توقف نمودند. شیب مسیر از این محل تا قله  باز هم تندتر می شود و رعایت درست اصول کوهنوردی در عبور از مناطق پر شیب تاثیر بسزایی در موفقیت کل گروه تا قله کله قندی در این نقطه  دارد.  در زمان صعود و عبور از این ناحیه ، متوجه صعود گروهی دیگر از یال مجاور سمت چپ حرکت ما یعنی “تی تی پارگاه” شدیم .  ایجاد روحیه در حرکتهای جمعی برای عبور از مناطق پر شیب نقش به سزایی دارد که در این بین برخی از همنوردان با خواندن آوازهایی زیبا  بر لطف و صفای صعود می افزودند .  ۲۰ دقیقه ای قله بر سر راهی مالرو که یال “کوه بن” را قطع می کند ، مسئول فنی برنامه با هماهنگی سرپرست قدری از طریق همان راه مذکور به راست رفته تا از میزان آب چشمه موجود در آنجا با خبر شود که خوشبختانه چشمه آنجا آب کافی برای سیراب کردن همه داشت . پس از استراحتی  کوتاه ، آخرین شیب سنگی قبل از قله را طی نمودیم و ساعت ۱۲ بر فراز قله “کله قندی” قرار گرفتیم .  همنوردان محترم گروه دامون بندرانزلی هم همزمان با ما از للندیز و یال “تی تی پارگاه” به آنجا رسیده بودند. پس از معرفی قله ها و مناطق اطراف و خواندن سرود قله و گرفتن عکسهایی به یادگار، این دفعه از جهت شمال و از طریق همان یال “کوه بن” با احتیاط سرازیر شدیم . ساعت ۳۰/۱۳ بود که برای خوردن ناهار کنار آنتن “کوه بن” توقف کردیم  . چند نفر از همنوردان با هماهنگی سرپرست  قدری پایین تر رفته تا به ۵ نفر باقیمانده از گروه ملحق شوند . ۴۵ دقیقه ناهار خوردن ما به طول کشید و آنوقت شاد و سرخوش از داشتن صعودی خوب و موفق به طرف پایین آمدیم  و با دیدن بقیه همنوردان مان به طرف چشمه “ایلات زمین ” حرکت کردیم . هنوز بیست دقیقه ای به ساعت چهار عصر مانده بود که به آنجا برای اجرای جلسه پایانی برنامه توقف کردیم . در جلسه اغلب همنوردان از انجام صعودی خوب با سرپرستی موفق خانم سوسن شفیقی  راضی به نظر می رسیدند. احمد آقا هم از فرصت استفاده کرد و مجددن با زحمت فراوان “چای دبشی”  برای همه آماده نمود  . فاصله آنجا تا ماسوله را هم  ۴۵ دقیقه ای با خنده و شادی طی نمودیم . به ماسوله و کنار مینی بوسها که رسیدیم  ساعت ۶ عصر بود  و مجددن  یک برگ دیگر از دفتر قطور خاطرات صعودهای گروه ورق خورد و همه همنوردان با خاطراتی به یاد ماندنی  برنامه  کله قندی ماسوله در مهر۹۲ را پشت سر گذاشتند .

با آرزوی موفقیت روز افزون

کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت – آبان ۹۲