گزارش برنامه منطقه تخته سلیمان

*گزارش صعود به منطقه تخت سلیمان و صعود خط الراسی به قله های سیاه گوک شمالی ، سر اسپید و اسپید  با ارتفاع ۴۴۴۵ در قله سیاه گوک شمالی*

در روز چهارشنبه مورخ ۱۶ تیر ۹۵ ساعت ۵ صبح به همراه ۱۴ تن از همنوردانم با کلی انرژی و شوق صعود که در یکایک دوستان بود، با یک دستگاه مینی بوس به سمت رودبارک مازندران و منطقه ونداربن حرکت کردیم.

در ابتدا با کمک یکدیگر کوله ها و جیره غذایی مفصلی را که تیم تدارکات گروه برای دو روز تهیه نموده بودند را  در داخل مینی بوس بطور منظم جا داده و پس از استقرار دوستان با کلی نشاط و شور به سوی مقصد رهسپار شدیم

بعد از چند ساعت پس از سوخت گیری و تهیه آبجوش برای چای حدود  ۲۰ دقیقه در کنار ساحل زیبای خزر صبحانه ای خوردیم و دوباره به سمت مسیرمان حرکت کردیم .پس از حدود ۶ و نیم  ساعت و عبور از رودبارک در ساعت ۱۲:۱۰ به مجموعه ورزشی مجهز ونداربن رسیدیم . زمان کوتاهی را صرف تعویض البسه و کفش، چک کردن کوله ها و خوردن اندک تغذیه ای گذراندیم.

سرپرست برنامه توضیحاتی درباره مسیر، زمان پیمایش تا مقصد بعدی که پناهگاه سرچال بود و معرفی راهنما ،جلو دار ،عقب دار و امداد گروه پرداختند.

پس از آن برای بهبود عملکرد در طول مسیر حدود ۱۰ دقیقه به گرم کردن و نرمش پرداختیم و در ساعت ۱۲:۵۵ دقیقه سفر جذاب خود را آغاز کردیم. پس از طی حدود ۱۰ دقیقه به منطقه ای رسیدیم که چوپان ها در این فصل گله های خود را مستقر میکنند و سگ های زیادی که از گله ها محافظت میکنند با دیدن ما کاملا جبهه گرفته و شروع به پارس کردند. ما سریعا بدون تحریک نمودن سگ ها از منطقه عبور کردیم.و به پل چوبی اول رسیدیم.

 پس از عبوراز پل چوبی اول سمت چپ رودخانه قرار گرفتیم و دوباره پس از رسیدن به پل چوبی دوم به سمت راست رودخانه رفتیم. از اینجا به بعد شیب مسیر افزایش یافت .هوای کل منطقه علم در روزهای صعود ما بسیار ناپایدار پیشبینی شده بود و دقیقا هم همین اتفاق افتاد .ابرهای سفید و سیاه منطقه رو پوشانده بودند و از طرفی هم زمان حضور خورشید و باد یک جو کاملا غیر قابل پیشی بینی را درست کرد که البته به زیبایی های منطقه و لذت صعود ما افزود.

پس از ۱ ساعت و ۲۰ دقیقه  بدستور سرپرست اندکی استراحت نمودیم .سرعت حرکت مه در منطقه بسیار بالا بود و شعاع دید را در بعضی مواقع تا چند متر محدود میکرد.پس از استراحت با ادامه سطوح شیب دار به سمت جنوب غرب حرکت کردیم. راه را بسیار با نشاط با خواندن سرود و تشویق یکدیگر ادامه دادیم. پس از حدود ۶ ساعت و نیم پیمایش در ساعت ۱۹:۲۰ و پس از چندین استراحت کوتاه به منطقه سرچال و پناهگه خوب سرچال رسیدیم. در طول مسیر یکی از همنوردان ما متاسفانه اندکی دچار علایم ارتفاع زدگی شدند که بنظر می­رسید غذایی که در طول مسیر مصرف کرده بودند بهشان نساخته بود و بدنشان به این حالت واکنش نشان داد. این دوست عزیز نیز پس از رسیدن به پناهگاه و اندکی استراحت حالشان رفته رفته بهتر شد..

یکی از لذت بخش ترین رویدادها در این برنامه دیدن همنوردان هم استانیمان در پناهگاه بود که حتی قبل از رسیدن ما به پناهگاه به تشویق ما پرداختند و دیدن آن دوستان نیز بسیار خوشحال کننده بود .

پناهگاه بدلیل حضور چندین گروه داخلی و حتی خارجی تقریبا  پر بود. با مساعدت بقیه کوهنوردان جایی به اعضای گروه برای استراحت داده شد . که این خود نشان از روحیه همکاری بالا و مهربانی زیاد کوهنوردان دارد.

البته این برنامه تماما خوشی و همکاری نبود! حضور افرادی که بنظرم حتی کوهنورد نبودند و مجاورت آنها در پناهگاه با بقیه کوهنوردان باعث رنجش کوهنوردان گردید. این افراد با مصرف مشروبات الکلی و دخانیات متاسفانه از حالت عادی خارج بودند .که خود باعث نگرانی بقیه افراد بود .خوشبختانه با برخورد صحیح و حرفه ای تمام افراد حاضر در پناهگاه اتفاق بدی رخ نداد. امید است که فدراسیون کوهنوردی با همکاری همه کوهنوردان از حضور این چنین افرادی در پناهگاه­ها که به حق خانه همه کوهنوردان واقعی است جلو گیری بنماید.

اندکی نرمش نمودیم و سپس کوله هایمان را درون پناهگاه جا دادیم و پس از استقرار کامل گروه در پناهگاه  بعضی از دوستان برای هم هوایی بهتر به ارتفاعات بالاتری صعود کردند و دوباره به پناهگاه برگشتند.

برای شام با کمک چند تن از دوستان گازهای که داشتیم را روشن کردیم و توانستیم سوپ و نودل خوش مزه ای برای دوستانمان درست کنیم. این کار بخاطر تعدد دوستان و کمبود ظروف و محدود بودن ظرفیت گازهایمان اندکی به کندی پیش رفت ولی نتیجه کار مطلوب اکثر دوستان بود.

با رسیدن به ساعت ۲۲ کم کم به کیسه خواب هایمان خزیدیم و سرپرست  ساعت  ۴صبح را برای حرکت گروه به  سمت قله تعیین نمودند .

 شب را نیز با سر و صداو موسیقی گوش خراش دوستان کوهنوردنمای خود سر نمودیم !

حدود ساعت سه و نیم صبح بود که متوجه شدیم باران شدیدی در منطقه باریدن گرفته. سرپرست پس از مشورت با دوستان تصمیم گرفتند که ساعت حرکت را به ۵ صبح تغییر بدهند و به طبع آن بخاطر وضعیت بسیار بد قله تخت سلیمان و همچنین علم کوه مسیر صعود ما به سمت خط الراس سیاه گوک شمالی به اسپید تغییر کرد .

حدود ساعت چهار صبح دوباره گازهایمان را روشن کردیم و برای همنوردانمان چای درست نمودیم که بطور حتم خواب را از سرشان پراند!

ساعت پنج و بیست دقیقه  ۱۷ تیر بود که همه دوستان آماده بصف حرکت کردیم و مسیر خط الراس را پیش گرفتیم .البته دوست عزیزی که شب قبل حالشان بد شده بود در داخل پناهگاه ماندن و زحمت سازماندهی وسایل اضافی گروه را بعهده گرفتند.

ساعت ۶ صبح ما همچنان به سمت قله سیاه گوک در حال حرکت بودیم که باد شدید و تگرگ آغاز شد. پس از طی حدود سه و نیم ساعت و مسیری که نیمش گرده ای بود  در ساعت ۸:۴۵ به قله سیاه گوک شمالی رسیدیم . اندکی روی قله استراحت نمودیم و پس از خواندن سرود قله و گرفتن عکس یادگاری بر روی قله ۴۴۴۵ متری سیاه گوک رهسپار بقیه قله ها شدیم.

مشاهده می­کریدم که دوستان هم استانیمان با حدود یک ساعت فاصله از ما در حال پیمایش مسیر مشابه ما بودند که خود بسیار جذاب بود تا جایی که توانستیم حتی با ایما و اشاره تشویقشان کردیم و با آرزوی صعودی خوب برای دوستانمان حرکت را آغاز نمودیم. قله بعدی قله سر اسپید بود که حدود ۵۰ دقیقه از ما فاصله داشت پس از رسیدن به این قله اندکی استراحت نمودیم و سپس راهی قله اسپید شدیم. پس از حدود ۴۰ دقیقه نیز بر فراز این قله بودیم و با رسیدن به این قله خط الراس را پایان دادیم. راهنمایی های بسیار خوب راهنمای برنامه باعث شد که با وجود مه و باد و همچنین وجود سطوح برفی و یخی همواره بهترین و مناسب ترین راه را پیمایش کنیم که بطور حتم بسیار به بهبود زمانبندی اجرای برنامه­مان کمک کرد.

عبور از مسیر خط الراس نماهای بسیار زیبایی از تخت سلیمان و علم کوه که البته اکثرا زیر مه بودند و همچنین در راستای مسیر حرکتمان قلل کرماکوه، کالاهو و غیره را برایمان نمایان ساخت.

مسیرمان را بسوی پناهگاه سرچال به پیش گرفتیم و ساعت ۱۱:۱۵ دقیقه به پناهگاه رسیدیم.

دیگر کم کم وقت بازگشت به سمت منطقه ونداربن بود .میتوان گفت اکثریت اعضای گروه دوست داشتیم کاش میتوانستیم بیشتر در این منطقه فوق العاده زیبا با آن قلل عظیم و جذابش حضور داشته باشیم . ولی زمان این مجال را از ما می­گرفت.

پس از آماده سازی کولهایمان .خوردن غذایی سبک و کمپوت گیلاسی که واقعا جانبخش بود در ساعت ۱۲:۱۵ دقیقه به سمت ونداربن حرکت کردیم و پس از گذر از تمام زیبایی هایی که در حین صعود دیده بودیم و آن ها را اینبار با سرعت بیشتر مرور کردیم در ساعت ۱۶  به مجتمع ونداربن رسیدیم .در زمان برگشت باران زیبا و شدید ما را کاملا خیس کرد که حسن ختامی برای این برنامه جذاب و زیبا باشد.پس از چندین دقیقه اماده سازی و تعویض لباسهای خیس بهمراه دو نفر مهمان که  از کوهنوردان بسیار جوان بودند و به گفته خودشان به علم کوه صعود کرده بودند. به سمت رشت حرکت کردیم. این دوستان نیز در منطقه کلاردشت از ما جدا شدند.

مسیر اما اینبار برایمان بسیار طولانی تر بنظر آمد .خستگی راه و ترافیک تعطیلات عید فطر نیز بر این طولانی بودند بی تاثیر نبودند .

در طول مسیر نیز بسیار وقت داشتیم که باهم درباره برنامه و همچنین کلی مطالب خوب و مفید دیگر به صحبت بپردازیم .همین برقراری ارتباط با یکدیگر در شرایط سخت بود که باعث شد دوستان خوب و بهتری برای یکدیگر باشیم .

در انتهای برنامه داخل مینی بوس جلسه پایانی گروه را اجرا کردیم .دوستان هرکدام نظرات خود را درباره برنامه گفتند .اکثریت رضایت بالایی از برنامه داشتند . اندکی نقد به نوع جیره غذایی داشتند و پیشنهاداتی درباره بهبود آن ارائه دادند.

حدودا ساعت ۲۳ بود که پل جانبازان را دیدیم .که دیدن این پل نوید خانه و استراحت را میداد..!

دو ستان هرکدام در مسیرهایشان از یکدیگر جداشدند و با خوشحالی حاصل از یک صعود خوب که مجموع زمان پیمایشش ۱۶ ساعت و ۸ دقیقه بود به خانه هایشان بر گشتند .

در انتها جا دارد از همه دوستان که در این برنامه به حق یارو یاور هم بودند تشکر بعمل بیاورم .

 می گویند دو دسته از افراد هرگز به زندگی عادی بر نمیگردند کسانی که به جنگ رفته اند و کسانی که عاشق شده اند ….کوهنوردان هم به جنگ رفته اند و هم عاشق شده اند.!

جهت دانلود فایل gps برنامه بر روی آیکن زیر کلیک نمایید

کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت