گزارش برنامه “آرننگاه”

     “آرنن گاه” ، عنوان کوه و ناحیه مرتفعی است که بر سر خط الراس یا یال اصلی استانهای گیلان و زنجان در محدوده جغرافیایی شهرستان شفت قرار دارد . کوهها و مناطق مرتفع این شهرستان دارای چند ویژه گی عمده است که یکی از آنها بکر بودن و غنای بالا از لحاظ پوشش گیاهی و حیات جانوریست که از برکت عدم وجود جاده ای ماشین رو بین دو استان نامبرده در آن محدوده نشات می گیرد . بلندترین نقطه و کوه این محدوده بی شک قله زیبا و پر آب “لاس پشته” است که با مبادی صعود خود در جبهه های شمالی یعنی استان گیلان ، فاصله زیادی داشته و برای یک حرکت گروهی حتمن باید برنامه ای بیش از یک روز برایش تدارک دید .

به طور کلی نواحی آرنن گاه ، خونی ، مین جانی و بازار در حد فاصل دو قله معروف استان یعنی “لاس پشته” و “پشته کوه” قرار دارند و از آنجایی که در دو سوی خط الراس اصلی این ناحیه آبادی های متعددی قرار گرفته است از دیر باز محل تردد و داد و ستد محصولات کشاورزی و دامی افراد بومی بین دو استان گیلان و زنجان بود .

در یک صبح نه چندان خنک اوایل مهر ماه طبق تقویم تنظیمی نیمه دوم سال ۹۴ با ۳۴ نفر از همنوردان توسط دو مینی بوس راهی شهر “شفت” و سپس آبادیهای نصیر محله ، شالما ، سیاه مزگی ، علی سرا و در نهایت روستای “خرمکش” در غرب با اندکی متمایل به جنوب استان شدیم . در اواخر روستا کنار پل بتنی کوچک بر سر دو راهی آبشار “دودوزن” و ناحیه ” شلمجار” از ماشین ها پیاده شدیم و در جهت مخالف جریان رودخانه ای زیبا و به سمت جنوب شروع به حرکت نمودیم . با خروج کامل از روستا چند دقیقه ای توقف کردیم و به توصیه های سرپرست برنامه آقا بهزاد بروز گوش دادیم . سپس آقا آرش به عنوان مسئول فنی زمانبندی برنامه را گفت و با کمک آقا بهرام برای آمادگی ماهیچه ها حرکاتی نرمشی انجام دادیم . ساعت اندکی از ۷ صبح می گذشت که حرکت اصلی کوهپیمایی را شروع کردیم . ضمنن دو نفر از هم نوردان نیز از شهر شفت به ما ملحق شدند . در حالی که صدای رودخانه در سمت راست مسیر حرکتمان ، زیبایی آن روز صعود را دو چندان نموده بود ، پس از ۴۵ دقیقه در محوطه ای تقریبن مسطح برای خوردن صبحانه توقف نمودیم . البته به توصیه سرپرست برنامه چند نفر از همنوردان زودتر از بقیه گروه ، تدارکات چای را در آن محل آماده نموده بودند. با توقفی ۴۵ دقیقه ای برای صبحانه ، مسیر حرکت را همچنان در مجاورت رودخانه و در جهت مخالف آن ادامه دادیم و پس از ۱۰ دقیقه به اولین قهوه خانه موجود در مسیر رسیدیم . جهت حرکت ما همچنان به سمت جنوب بود که گاهی اوقات به سمت غرب متمایل می گشت . بعد از نیم ساعت کوه پیمایی در ساعت ۹/۲۰ به تابلویی کوچک متصل به درختی رسیدیم که نشانگر وجود غاری موسوم به “کسلاو” در سمت راست مسیر اصلی بود . در ادامه با عبور از یک پل زیبای چوبی ، به سمت دیگر رودخانه رفتیم و پس از نیم ساعت به محلی که با تابلو مشخص شده بود به دوراهی شلم جار و سلانسر رستم آباد رسیدیم که این موضوع از وسعت زیاد منطقه و بکر بودن آن حکایت می کرد. چرا که برای رسیدن به سلانسر باید تا انتهای دره سمت راست مسیر رفت و آنگاه با دور زدن قله زیبای “نهراب” وارد محدوده “جوردیار” شد که متصل به ناحیه “تولاب بره” ، لشکر گاه” در بالای سالانه سر بود . مسیر حرکت ما در آن روز از نقطه مذکور ، مستقیم و به سمت “شلم جار” و نهایتن آرننگاه بود که از دو راهی مذکور کم کم ارتفاع گرفته و از رودخانه دور می گشت . پس از یک ساعت دیگر حرکت در میان جنگلی انبوه که با درختان بلند راش ، ممرز، توسکا و ازگیل زیبایی خاصی به خود گرفته بود ، در حوالی ساعت ۱۱/۳۰ به کنار چشمه آبی گوارا رسیدیم و با خوردن آب ۱۰ دقیقه ای استراحت نمودیم . ادامه راه از این نقطه تا قرارگاه معلمین شلم جار، قدری پر شیب و در جهت شمال غربی بود . درست یک ساعت بعد یعنی ساعت ۱۲/۳۰ به قرارگاه مذکور رسیدیم که دارای قهوه خانه و سرویس بهداشتی نیز هست . اگر چه در مورد علت نامگذاری “شلم جار” روایت های متعددی نقل می شود ، اما معروف ترین آن به دلیل فراوانی درخت “شلم” در آن ناحیه است . برای ادامه حرکت به سمت بالا – آرننگاه – ۲۰ نفر از کل تیم آماده حرکت شدند و راس ساعت ۱۳ به راه افتادند . به نظر حوالی ساعت ۱۳/۳۰ بود که از طرف سرپرست برنامه در میانه کوهی موسوم به “سایه دار کنده” و در ارتفاع ۱۵۵۰ متر انتهای صعود اعلام شد . هنوز تا آرننگاه فاصله زیادی داشتیم که با در نظر گرفتن سقف زمان ، نهایت صعود در آن نقطه تعیین گردید . با گرفتن چند عکس و خواندن سرود قله ، راه پایین را در پیش گرفتیم و پس از بیست دقیقه به بقیه همنوردان در قرارگاه شلم جار ملحق شدیم . برای خوردن ناهار ۵۰ دقیقه وقت صرف نمودیم و سپس به طرف پایین حرکت کردیم . رقابت ابر و هوای صاف برای تسخیر کل آسمان ، زیبایی خاصی به آن روز صعود داده بود . با یک ساعت پایین آمدن از میان درختانی زیبا برای اجرای یک برنامه آموزشی – فرهنگی توقف کردیم . با عبور از نواحی پر شیب به کنار رودخانه آمدیم و پس از چند دفعه بالا و پایین رفتن در مجاورت آن ، ساعت ۱۸ به کنار قهوه خانه اول رسیدیم . در ادامه راه با پیروزی ابرها و مستولی شدن آنها بر کل آسمان ، بارانی زیبا و آهنگین ، لطف و صفای برنامه را دوچندان نمود . در اواخر راه که به روستا نزدیک می شدیم ، برشدت باران افزوده شد و حسابی خیس خیس شدیم . ساعت ۱۹ در حالی که کل مسیر رفت و برگشت ما قریب به ۲۲ کیلومتر شده بود به مبدا صعود روستای “خرمکش” رسیدیم و با سوار شدن به مینی بوسها و با مجموعه ای از خاطرات شیرین و البته دستاوردهایی خوب از صعود به منطقه آرننگاه راهی شهر رشت شدیم و در میانه راه با گرفتن نظرات افراد در داخل مینی بوسها ، به نوعی جلسه پایانی برنامه را اجرا نمودیم .

کمیته فنی گروه کوهنوردی تیلار رشت
مهر ۹۴