باشگاه کوهنوردی تیلار گروه کوهنوردی تیلار رشت 
درفک اگر چه بلندترین کوه استان گیلان نیست ، اما بدلایل مختلف معروفترین آن است . نام درفک برای هر کوهنورد غیر گیلانی همواره شناخته شده ترین اسم در میان کوههای این استان است . جلوه گری خاص این قله سترگ از جاده تهران به رشت برای هر مسافری که به طرف گیلان می آید با توجه به ارتفاع پایین جلگه گیلان ، تداعی یک قله ۴۰۰۰ متری را می کند . جنگلهای بکر و انبوه ، دیواره بلند و عریض شمالی ، وجود حیات جانوری غنی و همچنین غارهای معروفش در دامنه ها و داخل گودی قله ، همه و همه باعث معروفیت آن در میان اغلب کوهنوردان ایرانی است .
بخش اصلی رودخانه های فرارود از شمال و سیاه رود از جنوب این کوه سرچشمه می گیرند . از نظر منابع گیاهی درفک در شمار غنی ترین مناطق کوهستانی ایران است . به طور مثال درارتفاع ۲۱۰۰ تا ۲۳۵۰ متری آن توده اوری و اُرس که از توده های نادر گیاهی می باشد وجود دارد، که شاخه زنی درختچه های فوق از طرف اداره منابع طبیعی استان ، برای اهالی ییلاقات “چیچال” و “اربوناب” ممنوع گردیده است .
کوه درفک با ارتفاع ۲۷۰۵ متر در ابتدای شرق درِِِِِِِّه سپیدرود در منطقه رستم آباد شهرستان رودبار قرار دارد که صعود آن با توجه به مبدا پایین حرکت در اغلب مسیرهای اصلی به راحتی میسر نیست و به این دلیل گروه های کوهنوردی برای دستیابی به قله آن ، برنامه ای دو روزه را تدوین و اجراء می نمایند. بخاطر مجاورت این کوه با فلات ایران از سمت شرق (دیلمان ) و قرار گرفتن دره بزرگ سپیدرود در جهت جنوب و غرب این قله و همچنین وجود جلگه ای پست در سمت شمال آن ، درفک محل تلاقی دو نوع آب و هوای مرطوب خزری از شمال و خشک و معتدل مدیترانه ای از غرب و جنوب است . در نتیجه زمانی که جبهه هوایی سرد از شمال به منطقه وارد میگردد ، در ارتفاعات این کوه با برخورد دو نوع هوای فوق ، باد و سرمای بسیار شدیدی حاکم می شود ، به نحوی که کوهنوردی و صعود به قله در آن شرایط بسیار دشوار و غافل گیرکننده است . بی دلیل نیست که درفک را پر تلفات ترین کوه گیلان می نامند . زمانی که پای درد دل چوپانان منطقه گردو پشته یا براگور در جبهه شمالی آن می نشینی ، خاطراتی تلخ از سرمای درفک در فصل پاییز یا حتی بهار دارند ( زمان کوچ شان به قشلاق و ییلاق) .
دست یابی به قله و غار یخی موجود در دهانه آن از چند جهت میسر است که هر کدام از مسیرها جلوه گری و زمان بندی مخصوص به خود را داراست .
امسال نیز به مانند چهارده سال اخیر به یاد همنوردان فقیدی که در مهر ماه سال ۱۳۷۷ جان عزیزشان را در یک سرمای غافلگیرکننده برای صعود به کوه فوق از دست داده بودند، تعدادی از گروههای کوهنوردی صعودی مشترک به درفک می نمایند .
توتکابن – دشت ویل – سی دشت – نورالعرش – چیچال – اربوناب و قله اسامی هستند که در سالهای اخیر برای صعود به درفک بیشتر از حد متعارف به گوش خورده اند . درفک در شمار معدود کوههایی است که دارای مبادی صعود متعدد و متفاوتی از حیث کیفیت و درجه کوهنوردی می باشد و در این میان مسیر کوهپیمایی تکراری اربوناب به قله قدری از لطف و ارزش صعود به این کوه بزرگ کاسته است .
به هر صورت امسال با تصمیم گروههای کانون کوهنوردان گیلان ، از ظهر پنج شنبه درگیر عملی این برنامه هستیم اگر چه تدارکات آن از قبل باید آماده گردد. صعود را از آبادی نورالعرش شروع می کنیم و با عبور از شیب جنگلی زیبایی پس از ۲ تا ۵/۲ ساعت به روستای چیچال خواهیم رسید . روستای کوچک چیچال ، نزدیکترین آبادی بخش خورگام در ضلع جنوبی به قله درفک است . سمت شمالی روستا ، ییلاق زیبای اربوناو قرار دارد که به معنای دشت اربو است و اربو یک میوه بومی شبیه گلابی در اندازه کوچکتر است که در اوایل پاییز بهانه خوبی ست برای خرسهای خزری که از ضلع شمالی درفک برای خوردن آن به این سمت می آیند .
پس از ۴۵ دقیقه ای که از روستا در جهت شمال صعود نمودیم، در قسمت مسطح بالای ییلاق فوق امسال برای شب مانی چادرهای خود را برپا می کنیم . مطمئنن یک شب خاطره انگیز دیگر را در آنجا سپری نموده و ابتدای صبح فردا به سمت قله از مسیر کفتر چاک حرکت خود را آغاز می کنیم و بعد از ۵/۲ تا ۳ ساعت با یک حرکت منظم به کنار تابلوی یادبود عزیزان مان بهروز ، کبری ، فرخنده و هادی بر فراز کوه درفک خواهیم رسید و یک بار دیگر همسو با آرمانهای بزرگ انسانی شان برگ دیگری از دفتر قطور کوهنوردی را ورق خواهیم زد .
“روزگارتان بی محنت”
گروه کوهنوردی تیلار رشت
